Өлеңдер ✍️

Əнбісің, жаным, əуелеп тұрған,
 Бұлбұлдың əлде дауысы?
 Жалығар ма едің көбелек мұңнан, 
 Бір ғұмыр – қанат қағысы. 

 Сыры не сендік күрсінісіңнің,
 Жүрсің бе мұңға оранып? 
 Үрлесең отын құлшынысыңның, 
 Жалғыздық кетер жоғалып. 

 Тыңдашы, əнін сырнай-ғаламның, 
 Өзіңдей ол да əнші еді. 
 Тағаттап сосын тыңдай қалармын, 
 Құшағыма алып мен сені. 

 Меңзейді бізге періште жел кеп, 
 Жалғыздық жолы – өліммен тең деп.


(Уильям Шекспир)