Акпан кетті араз боп наурызбен,
Наурыз жүр жоғалған бағын іздеп.
Көктем жетті көрісіп, жанын үзген,
Қыс аттанды қоштасып.......

Адастырмас алдыма ұстап үміт,
Нарынқолдан аттандым құсқа мініп.
«Ал енді өзіңді-өзің ұста, жігіт»
Дегендей қарап қалды ауыл маған
Ауылдан аттандым мен құсқа мініп.
Ақ жаулығын бұлғап.....

Тағдырыма тура келген серігім,
Мен бейбаққа сыйлады екен сені кім?!
Шар басымда, шаңырағым, сен тұрсың.
Басқалардың барлығынан.....

- Ал енді мен ақыл айтам,
Ақыл айтам, таңданба.
Қорлық үшін келген жоқсың мына өмірге,
Жалғанға.
Мына өмірде, жүрегіңде,
Бойыңда ыстық....

Жылылықтан жаралған
Құшағы оның –таң мекен.
Менің айдай анамнан
Асқан сұлу бар ма екен?

Мейірім – нұр төгілген
Күн көзіндей....

Аллаға әуелі рахмет!
Тірлікті мынау жаратқан.
Анаға шексіз рахмет!
Ақ сүт берген, толғатқан.
Әкеге айтам мың......

Күні кеше ғана жүз жайнаған,
Құбылжыған сәнді табиғат.
Бүгін көрсең жөнді түр қалмаған,
Солған, өшке, өлген - бәрі жат.
Қатбар - қатбар....

Алғыс айтам бабаларға ақ таң үшін.
Қуанамын тәуелсіз таң атқаны үшін.
Қорғаймын деп осы жерді батырлардың,
Тәуекелмен тағдыр тұзын татқаны шын.
Ел қорғаймын деп ат үстінде өткен екен,
Мінгені жоқ аттарына......

Домалап, домалап келедi
даланың жел қуған қаңбағы.
қалды артта төбе, ой белеңi,
мақсаты белгiсiз алдағы.

Жынды жел — қаңбақтың құдайы,
тiл қатпай, ырқына......

Анама алғыс!
Жанарымды жайнатқан жөргектегі елде.
Еңсесі түзу жан болар ма едім?
Құба талды бесігін тербетпегенде.
Түн ұйқысын тәркі етіп......