Өлеңдер ✍️
  31.08.2022
  155

Автор: Ұлықбек Есдәулет

АЛАТАУ

Түнедiк тауда.
Таң жақын,
Тұрлаусыз екен тауда түн,
Иектiң жатыр астында
Иiрген қойдай Алматың.
Райлап көктiң қабағы
Iңiрден iрең тарады.
Үркер де үркер жұлдыздар
Үйiрлеп үркiп барады.
Жатырмын шөпте шалқамнан,
Жер сызы өттi арқамннан.
Құбыладағы қом бұлттың
Күнгейiн күптеп өрт алған.
Кеудесiн нұрмен күрмеп бел,
Кемерге қонды күн – кептер.
Арқамнан өткен сызымен
Ыстық қой маған бұл бөктер.


  Алатау Ұлықбек Есдәулет Ұлықбек Есдәулет өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Осынау жиырма жасымда ᐈ
  КҮЙТАБАҚТАР ᐈ
  Жүрегiм-ау, сен кеудеме сыймадың... ᐈ
  АҚЫН ᐈ
  Мөлдір тамшылар ᐈ

Пікір жазу