Өлеңдер ✍️

Шәкіртіндей күмілжіп ар қасында,
ұят үшін хал бар ма шайқасуға?
Қадау қағып уақыт әр тасына,
шығып тұрмын алпыстың арқасына.
Көзім жетті дүние жалғаныңа,
не айтамын тұтамдай қалғаныңа?
Ес кіргеннен етпеттеп түсердей боп,
қолым созып жүгірдім арманыма.
Арман деген сағымдай елес пе еді?
Қол созымда тұрғандай елестеді.
Қуаладым алпыс жыл...
жете алмадым,
алты-ақ адым арамыз емес пе еді?
Енді азырақ ұмтылсам , жетемін бе?
Келем ылғи үміттің жетегінде.
«Соқыртеке» ойнаған баладай боп,
қуалаумен өмірден өтемін бе?
Қандай адам арманман кезігеді?
Түйсігіме бірдеңе сезіледі –
тірі жанды ілгері жетелейтін,
арман деген,өмірдің өзі ме еді?!