Өлеңдер ✍️

Кісінеп құлыншақтар кермедегі,

Белдеуде байлаулы тұр кер дөнені.

Өрістен жаңа оралған жылқышы қыз,

Толықсып, туған айдай тербеледі.

Құлақта құлын даусы — асқақ әні,

Қолында қызыл зерен — тостағаны.

Майысып саусақтары, қандай әсем,

Сабадан қымыз құя бастағаны.

Бойыңа даритұғын дәрі-күштей,

Қымызын кете алмайсың қанып ішпей.

Қарайсың қайта-қайта қарындасқа,

Жаутандап, өз-өзіңнен жанып іштей.

Тіреліп көмейіңе талай сұрақ,

Дейсің сен: «не бар керім бар-ау шырақ».

Бір сәтке ұмытасың, көптен бері

Шалғайда жүргеніңді жолаушылап.

Қыз қандай, қымыз қандай, көлі қандай,

Түс көріп, жақсылыққа жорығандай.

Тамсанып кетті-ау, шіркін, талай жігіт,

Шілдеде осы ауылдан шөлі қанбай.