Өлеңдер ✍️
  04.09.2023
  93

Автор: Шөмішбай Сариев

Адамы болдым сезімнің

Адамы болдым сезімнің,
Көңілім — күй,
Көзім — мұң,
Жерде қалған жері жоқ,
Сырды ашып айтқан сөзімнің!
Адамы болдым қиялдың,
Оған да кейде ұялдым.
Құстары сайрап жатады,
Қиялға толы ұямның!
Адамы болдым Адамның,
Жолдарым — жарық,
Таң — алдым,
Тұлпарын ерттеп
Мен міндім,
Дүбірлі-күйлі даламның!
Тұлпарын міндім елімнің,
Тұлпарын міндім сенімнің.
Өмірді жырлап өтем мен,
Адамы болып Өмірдің!


  Шөмішбай Сариев өлеңдері Шөмішбай Сариев адам сезім адамгершілік өмір

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Ақ желкен ᐈ
  Жұмыс ᐈ
  Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір ᐈ
  Қос қыран ᐈ
  Әке. Он бала. Ажал ᐈ

Пікір жазу