Білектің күші, найзаның ұшымен келіп, Абылай хан арман еткен тәуелсіз, еркін елдікке қол жеткіздік. Мемлекеттік тіліміз, дініміз, ұлттық нақыштарымыз бар. «Ұлттық тілдің, дәстүрдің, салт-сананың мызғымас тірегі-тәуелсіздік». Бұл сөзді бойымызға сіңіре отырып, халқымыздың салт-дәстүрін, тілін, дінін, қасиет тұтуымыз керек.

Алайда, ата-бабаларымыз аманат етіп қалдырған осы құнды дүниелерді кейінгі ұрпақ, қазіргі жастар көздің қарашығындай сақтай алып отыр ма? «Еліңнің ұлы болсаң, Еліңе жаның ашыса, азаматтық намысың болса, қазақтың ұлттық жалғыз мемлекетінің нығайып, көркеюі жолында жан теріңді сығып жүріп еңбек ет. Жердің де, елдің де.....

Шарасына шуағы толған Ай, Күн,
Қуанышы бола біл,
болма қайғым!
Аясында Аспантау аяулы....

Бала күнді білем сенде сағынасың.
Енді қашан сен жанымнан табыласың.
Біз есейіп кеткенменен ол ауылдан,
Күтіп тұрар алдымыздан тағыда шың.
Он сегізде болып едім ол кезде мен,
Жылдар өтіп қосып жатыр тағы жасын.
Біреу емес тіреу болғым келіп еді,
Түсінбедің сөздерімнің мағынасын.

Өткен күндер түсірмейді еске нені.
Сені көріп сезім желі ескен еді.
Содан бері бес жыл өтті бес....

Кейде аңсаймыз жазылмаған тағдырды,
Таңғажайып өмір сәнін не түрлі.
Кейде аңсаймыз жаумай кеткен жаңбырды,
Құмдағы гүл секілді...
Беу,дүние неге аңсаттың кілті жоқ,
Темір әйнек аржағынан....

Жазмыштан озмыш жоқ.
Болса оразым, болмаса қоразым.
Байтал қысыр болмайды,
Маңдай қысыр болады.
Шөлмек мың күн сынбайды,
Бір күн....

Таудай талап берген тағдыр, япырай,
Ең болмаса бақ бермепті тарыдай.
Өксіді өмірім, өсек-қаншық із кесіп,
Еңбекке сай сыбағама жарымай.

Өкпелеуге хақым жоқ па өмірге?!
Әлде менің жүйке жүйем......

Жас көңілім өз еркінше жүрмек еді,
Дүниеде солай өмір сүрмек еді.
Бір алладан басқаға.....

Алматы. Жып-жылы жаңбыры
Жанына ол қыздың ұнайтын.
Ал оның тағдыры, жан-мұңы
Жарысып жаңбырмен жылайтын.

Ақ нөсер астында тұратын,
Оларда ұқсастық....