Ұзақ түнге сұлу Аймен сырласып,
Мұңын шағып отырады бір ғашық.
Себезгілеп нұр төгеді толған Ай,
Жымыңдаған жұлдыздармен жымдасып.

Түн баласы бірге екеуміз қайда да,
Жанымды ұғар бұл.....

Түнгі бұлттар жауынын бүркіді де,
Кер даланың шық қонды кірпігіне.
Шоқ гүлдердің жанары тұр жәудіреп,
Алып ұшқан сезімін іркіді не?!

Тиын көз, таңғы шықтай мөлдіреген,
Мысалы, қарашықтай.....

Айналдырып тауларды баспалдаққа,
Шақырардай сол әлем дос болмаққа.
Жүргеніммен жер басып......

Жасаған құлын Айды мертіктірме,
Келеді аспан төсі бөртіп түнде.
Есіме түсті қарғам,
Шақта осынау,
Жүр екен менсіз сырын шертіп кімге?!

Жұлдызы бөртіп төске ұрған аспан,
Құс жолы соқпақ па еді қырға қашқан.
Көмкерген кереметті....

Жайт екен ғой ғашықтық әсте әурелі,
Сол сұлуды сағындым Мәскеудегі.
Көз алдымнан сырғуда.....

Көз байлауға қамданды кешкі дала,
Қарақоңыр түске енді ескі қала.
Жасанды шам көшеге сән бергенмен,
Бар жарығы аспанның өшті жаңа.
Жарқырайды қайтадан.....

Краковта жауып тұр қар қылаулап,
Аппақ түске боялмақ барлық аумақ.
Бар сұлулық Висла өзенінде,
Тарануда топ аққу жанды баурап.
Көріністен тұр көңіл.....

Бір аунап алып ақша бұлттарға,
Барады Ай жүзіп дөңгелек...
Өне бойында бақ шабыт барда,
Қалдырмақ па екен.....

Жайраңдаған жайық-қыз құлын мүсін,
Әудем жерден сезеді үніңді ішім.
Ұғын, түсін лүпілін .....