Мағжан Жұмабаев (Өлең)

Тарықса жаным,
Ауырса тәнім,
Сүйеуім бар демейтін.
Ол болса менде,
Қозғалса жер де:
«Бұ не болды?»- демейтін
Жан сүйгенім - ол да өлең,
Жете алмасам....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Әйел)

Қылмыстан жазып Тәңіріге,
Қарсы келіп әміріне,
Қуылды Адам жұмақтан.
«Қайт,- деген,- қара жеріңе,
Бесігіңе, көріңе!»-
Бұйрық болды бір хақтан.
Батпас жарық күні жоқ,
Періштелер үні жоқ,
Айнала - өлім тып-тыныш.
Өткелсіз биік тауы бар,
Есепсіз түрлі.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Ұлбосын)

Бауырсақ мұрны пұштиып,
Бесікте жатты ӘлияҰлбосын.
Әкесінің ойында:
«ӘлияҰлбосыным пұл босын!..»
Тышқан көзі сықсиып,
Ойнап жүрді ӘлияҰлбосын.
Әкесі енді жиірек
Ойлап жүрді: «Пұл болсын!..»
Бүйрек беті....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Ұлан)

Heгe ойлайсың, құлыншағым?
He мұңың бар, айт, қарағым!
Жассың, ойға әуес болма,
Ой жеткізбес, ол - бір сағым!
Ұлғаярсың, өзі-ақ басар,
Жастық - күліп-ойнар шағың.
Іш пысса - малды арала,
Жүр ғой шауып құлыншағың!
- Жоқ, бармаймын.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Құр қалыппын)

Сұлу қыз анадайдан сылаңдайды,
Теңімен ойнап-күліп, бұраңдайды.
Адамзат бәрі ғашық, бәрі құмар,
Аһ ұрып, оны көрмей тұра алмайды.
Ептілер ебін тауып, жақындапты,
Болуға ең сүйгені жақын қапты.
He қылсын өзінің....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қырғыз, қазаққа)

Арқар менен құлжадай
Қойындасқан ежелден.
Екі тентек тетелес
Сойылдасқан екі елден.
Түн заманды төңкерген
Топан-заман не күтед?
Қырғыз - таудың тарпаңы,
Қазақ - қырдың құланы.
Екеуіңе топанның
Тартқан мынау.....
Өлеңдер
Толық

Мағжан Жұмабаев (Қызыл жалау)

-Жалынды жалау кімдікі?
-Тұрағы тарғыл тас қия,
Арбаңдаған Азия -
Жалындай жалау соныкі,
Ендеше, қазақ, сенікі!
-Қызыл шоқ жалау кімдікі?
-Кім де кім: «Тәңірім - от,- десе,-
Басқа Тәңірім жоқ»,- десе,
Қызыл шоқ жалау....
Өлеңдер
Толық