Пән: Қазақстан тарихы
Ұзақ мерзімді жоспар бөлімі: Қазақ хандығы - Орталық Азиядағы алғашқы ұлттық мемлекет
Сабақ тақырыбы: Қазақ хандығы мемлекеттің саяси институттары
Оқу мақсаты: 10.3.1.2 Қазақстанда мемлекеттілік тің қалыптасуының тарихи кезеңдерін түсіндіру;
10.3.3.2 Қазақ хандығының құрылуын Қазақстан аумағындағы тарихи процестердің заңды нәтижесі ретінде тұжырымдау;
10.3.3.3 мемлекет құрылысындағы сабақтастықты анықтай отырып, Қазақ хандығының саяси институттарының ерекшеліктерін зерттеу
Сабақ мақсаты: Қазақ хандығындағы саяси институттардың қалыптасуы мен дамуы түсінеді және талдайды......

ВВЕДЕНИЕ
Финансовая система - одна из важнейших и неотъемлемых структур рыночной экономики.
Банки осуществляют финансирование и кредитование капитальных вложений. В качестве источников финансирования капитальных вложений заказчиков могут использоваться собственные финансовые ресурсы, заемные финансовые средства, привлеченные финансовые средства, средства иностранных инвесторов и другие.
Кредиты банков, полученные организациями на финансирование капитального строительства, учитываются в зависимости от срока, на который они привлечены. Финансирование капитальных вложений по стройкам и объектам может производиться за счет одного или нескольких инвесторов.
Для организации учета источников финансирования ежегодно на основании смет и договоров на строительство определяют предстоящие затраты и источники их финансирования по видам и объемам.
Счета по финансированию капитальных вложений являются выгодными для банковской ликвидности.
Для Казахстана, где сложилась повышенная степень уязви¬мости производственной сферы воздействию стихии и технологичес¬ких катастроф, а неуверенность в своем будущем характерна для большинства населения республики, потенциальная роль страхова¬ния особенно велика.
Переход к рыночным отношениям оказал серьезное влияние на систему страхования в Республике Казахстан, вызвав ряд важ¬ных структурных изменений. Осуществлен переход от государствен¬ной монополии на страховые операции к страховому рынку. В нас¬тоящее время активно идет процесс формирования новых страховых компаний, стремящихся строить свою работу с учетом реально су¬ществующих страховых интересов у всех хозяйствующих субъектов.
ГЛАВА 1. СТРАХОВЫЕ КОМПАНИИ
Для страхования, как специфического направления предпринимательской деятельности, требуется ряд условий ее осуществле¬ния. Во-первых, должно быть многообразие специализированных предприятий, которые непосредственно занимаются страхованием и во-вторых, должен существовать большой круг физических и юриди¬ческих лиц, которые имеют потребность в страховании, согласные участвовать в создании страхового фонда (т.е. уплачивать стра¬ховые платежи), чтобы обеспечить себе соответствующее возмеще¬ние убытков в случаях, предусмотренных договором. Кроме того, весьма велико число граждан страны, которые, не участвуя в соз¬дании страхового фонда непосредственно, заинтересованы в его наличии и получении выплат на основе договора страхования в их пользу при наступлении определенных событий.
Государство также заинтересовано в страховании, как в ме¬ханизме поддержания надлежащего уровня общественного воспроиз¬водства и возможности покрытия непредвиденных затрат и убытков предприятий, предпринимателей и отдельных граждан без участия государственных ресурсов. Государство может выступать как стра¬хователь, уплачивая страховые взносы за счет бюджетных средств непосредственно или через соответствующие государственные струк¬туры, может быть учредителем или соучредителем страховых компа¬ний, либо выступать гарантом исполнении обязательств по тем ви¬дам страхования, где такая поддержка диктуется социальными проблемами или межгосударственным соглашением......

Согласно основному закону нашего государства - Конституции Республики Казахстан, каждый имеет право на условия труда, отвечающие требованиям безопасности
и гигиены.
Законодательство определил ряд основных принципов национальной политики в области охраны труда – это единство действий органов государственной власти и управления всех уровней при участии профсоюзов и работодателей, приоритет жизни и здоровья работника по отношению к результатам производственной деятельности предприятий, осуществление государственного надзора и контроля за повсеместным выполнением требований охраны труда и другие.
Одной из важнейших проблем в сфере труда в настоящее время является проблема его безопасности. Ее острота и злободневность для нашей республики вызваны рядом причин. Казахстан переживает стадию отмирания старых форм хозяйствования, идеологических догм, методов и способов государственного управления.
Существующие сегодня экономико-правовые отношения в области условий, охраны, медицины труда и страхования пока еще несут в себе во многом элементы старого наследия.
Отсутствие рыночных форм регулирования экономики приводит к тому, что существующие сегодня государственные механизмы попросту не в состоянии обеспечить функцию должного контроля за соблюдением работодателями правил по технике безопасности и гигиене труда, норм трудового законодательства. ....

В настоящее время США - родина современного института президент¬ства - являются мировой сверхдержавой, законодателем мод в политике, экономике и других сферах жизни. Из истории известно, что институт пре¬зидентства сыграл выдающуюся роль в осуществлении модернизации аме¬риканского общества, а изобретенная отцами-основателями страны прези¬дентская форма правления способствовала становлению и развитию фено¬мена западной демократии.
Многие развитые страны Запада заимствовали и успешно адаптировали к местным условиям и собственным политическим системам институт пре¬зидентства. Примеры Франции, Германии, Италии, Австрии, Финляндии и других стран ярко демонстрируют жизнеспособность и эффективность данного института, обладающего в разных режимах различным объемом функциональных полномочий.
Данное обстоятельство способствовало распространению института президентства и в странах, осуществляющих догоняющую модернизацию. Это является одной из универсальных закономерностей развития их политических систем. Как совершенно справедливо отмечает Президент Казах¬стана Н.А. Назарбаев, президентское правление особенно эффективно «...в период реформ и перехода к другой общественной системе, когда ситуация не отличается стабильностью, а также в странах с обширной территорией и в многонациональных государствах» .
«Суть подхода Президента состояла в том, что страна должна развиваться естественным образом, эволюционно»
Понятие «президент» возникло в античную эпоху и означало первона¬чально председательствующего на собрании. С тех пор оно претерпело значительную эволюцию.
Президентская республика – это республиканская форма правлений, в которой, согласно Конституции, верховная власть принадлежит президенту. Последний может избираться всенародным голосованием, парламентом, либо каким-то особым институтом, - например Учредительным собранием, Съездом народных депутатов и др .
Однако после избрания президент получает значительную политическую самостоятельность (не может быт отозван или переизбран досрочно без наличия чрезвычайных обстоятельств, предусмотрев конституцией; пользуется конституционным правом созыва и роспуска парламента соблюдении определенных процедур; правом законодательной инициативы; доминирующе участия в формировании правительства и в подборе его главы - премьер-министра.
Конституция США, определяет, что президент является главой кабинета и формирует его; по Конституции Французской Республики и Российской Федерации президенты имеют право продолжать осуществлять свои функции даже, после того, как в результате всеобщих выборов сложившейся политической конъюнктуры соотношение сил в парламенте изменилось в пользу оппозиции президенту, его предвыборной программе и политическому курсу. Более того, силу невозможности при этих условиях продолжать провозглашенную им политику, президент на основе результатов референдума и осуществления иных, предусмотренных Конституцией процедур, может воспользоваться конституционным правом роспуска парламента и провести досрочные выборы.....

Актуальность темы. Япония - одна из самых однонациональных государств мира: более 99% населения страны (120 017 647 человек на 01.01 июля 1984 г.) составляют японцы, родной язык кото¬рых — японский.
Единственное значительное национальное меньшинство Японии — корейцы, в 1984 г. их насчитывалось 680 тыс. человек. Большинство из них ока¬залось в Японии в период японской оккупации Кореи (1910—1945), либо в результате обезземеливания корейских крестьян японскими властями, либо в связи с насильственным переселением из Кореи в годы войны.
Япония до XIX в. была феодальной страной, процессы развития которой были в значительной мере заторможены политикой "самоизоляции" прежде всего от "западных вар¬варов". Начиная с XV в. рост ремесла и торговли, развитие городов приводят к созданию местных рынков, к оконча¬тельному утверждению экономической и политической са¬мостоятельности владетельных князей — представителей крупных феодальных домов —даймё (''большое имя").
После вхождения Японии в систему мирового хозяйства во второй половине XIX в. японская общественная мысль и небывало короткий срок прошла через разные стадии отношения к Ев¬ропе и США, через разные стадии оценки их культуры. Изучение много¬сторонней реакции японской общественности на культуру Запада в пе¬риод становления национального самосознания помогает лучшему пони¬манию закономерностей развития современной идеологии и культуры Японии. Сложность и многозначность проблем, связанных с изучением столкновения двух разных культур, побуждает исследователей система-тически обращаться к истории процесса экономических, политических и социальных преобразований в Японии, катализатором которого явились контакты с буржуазными государствами.
Другой вопрос, который необходимо рассмот¬реть, касается соотношения традиций и инно¬ваций в развитии общественной мысли Японии 60— 80-х годов ХIХ в. До начала 70-х годов XX в. в вос-токоведной литературе существовало мнение, что про¬цесс модернизации стран Востока, в том числе и Япо¬нии, влечет за собой быстрое и необратимое разруше¬ние традиционных структур во всех сферах жизни об¬щества.
В течение нескольких лет древняя столица Японии Киото прилагает все силы, чтобы сохранить институт гейш - одного из ярких и самобытных феноменов национальной культуры. Этой весной в квартале Гион, традиционном месте обитания гейш, состоялся дебют двух десятков новых "майко" - учениц гейш.
Ученые всего мира рассматривают институт гейш как культурное наследие. В то же время отдельные ученые склоняются к тому, что это – профессия.
В настоящее время можно говорить только о том, что институт гейш не процветает, а выживает. Сейчас многие "ретэй" - рестораны в сельской местности, посылают молодых девушек в Киото, чтобы они стали майко, однако большинство из них оставляют школу прежде, чем становятся настоящими гейшами. ....

В Послании Главы государства народу Казахстана от 14 декабря 2012 года “Стратегия «Казахстан2050»: новый политический курс состоявшегося государства» указывается, что «…фундамент казахстанского патриотизма - это равноправие всех граждан и их общая ответственность за честь Родины” Я убеждена в необходимости изучения вопросов сохранения и распространения культурного достояния казахского народа, исторической связи поколений потомков батыров в современном Казахстане.....

Қазақстан Республикасындағы Президенттік институттың қалыптасуы. Мемлекеттік егемендіктің қалыптасуы өкілетті мемлекеттік биліктік құрылымдардың қалыптасуынсыз мүмкін емес. Құқықтық мемлекет құру жағдайында мемлекеттік биліктің үш тармағы бірдей күшті болуға және өз функциясын қалыпты орындайтындай жағдайда болуға тиіс. Дегенмен, заң шығарушы және атқарушы билікті байланыстырушы звено тек Президент болуы мүмкін.Мемлекет басшысы институты тұңғыш рет Қазақ ССР-інің Президенті ретінде 1990 жылдың 24 сәуірінде 1978 жылғы Қазақ ССР Конституциясына толықтыру түрінде енгізілді.Президенттік институт 1991 жылы 25 тамыздағы «Қазақ ССР Конституциясына (Негізгі заң)» өзгертулер мен толықтырулар енгізу туралы заңымен одан әрі дамытылды. Онда өзінің міндеттерін жүзеге асыруға қабілетсіз болған жағдайда Қазақстан Республикасының Президентін мерзімінен бұрын қызметтен босату рәсімі Қазақ ССР Жоғарғы Кеңесінің шешімімен белігіленді.Сөйтіп, президентік басшылық идеясын жүзеге асыру үшін құқықтық негіздер қалана бастады. Алғашында Қазақстан Республикасының 1991 жылғы 16 желтоқсанындағы «Қазақстан Республикасының мемлекеттік тәуелсіздігі туралы» Конституциялық заңнын 10-бабында «Қазақстан Республикасының басшысы және оның атқарушы өкіметі Президент болып табылады» деген ережені бекітті. 1991 жылдың 01 желтоқсанында жалпы халықтық дауыс беру жолымен Қазақстан Респубикасының тұңғыш Президенті болып Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев сайланды.Одан әріде Президенттік институттың да, Президенттің жеке басының да көзқарасы қоғамдағы рөлі мен маңызы бірден бірге арта түсті. Президент қызметіне кіріскен сәттен бастап Президент қызметінің құқықтық негіздері қаланып, оның мемлекетік билік органдары құрылымындағы жағдайы сараланды. Президенттік институтқа қатысты заңдылықтардың даму барысына қысқаша қайырым жасасақ, мынандай ой түюге болады: Президенттің барынша байыпты тұлғасы пайда болды, ол нақтылап айтқанда биліктің барлық үш тармағының қалыптасуында шешуші рөл атқарады. Мемлекеттік биліктің институттарын қалыптастырудың негізгі міндеті жүйе ретінде қоғамның даму деңгейі мен саяси, әлеуметтік және экономикалық жағдайына сәйкес оның саяси және құқықтық рәсімдеуін таңдау болып табылады. Мұндай таңдау мемлекетті қалыптастыруда саяси және құқықтық негізін және мемлекет пен қоғамның өзара іс-қимылының сипаттамасын анықтайды. ....

Мнктептің ұйымдастырушы тәртіп орталығы ретіндегі қызметінің ең маңызды бағыттарының бірі-мектептің, отбасының жөне жұртшылықтың күшін біріктіру. Бұл жұмыстың мазмұны, өдістері мен түрлеріне қарай өзіндік ерекшелігі болады. Ол әрекетгің өзіндік ерекшелігі бірқатар факторларға байланысты. Олар педагогикалық процестің обьективті заңдылықтарын білу; қазіргі жағдайдағы мектептің әлеуметтік қызметіне қанық болу; қазіргі отбасының ерекшеліктері мен даму тенденцияларын түсіну, мұғалімнің, ата-аналар, жұртшылық өкілдерімен жас ұрпақ тәрбиесіне байланысты жұмысқа практикалық тұрғыдан дайын болуы.
Мектеп балалар тәрбиесі мен отбасы төрбиесін педагогикалық басқарудағы тікелей іске асыратын маңызды әлеуметтік институт болып табылады. Жас үрпақты өмірге дайындауда жаңа сапалық белгілер қалып-тасып, дербестікті дамыту, кәсіптік бағдар, білім алу және өздігінен білім алу, қабілеттерді анықтау және дамыту сияқты мәселелерге ерекше маңыз бсре бастады. Мектеп-тің, отбасының және жүртшылықтың тәрбиелік қызметі-нің біртүтастығы мектептің мақсатты түрде жүргізген жүйелі жұмыстарының нәтижесі. Ал бұл нәтиже қазіргі заманғы білім беру мекемесіне қойылатын басты талаптардың бірі.
Белгілі педагог В. А. Сухомлинскийдің еңбектерінде "мектептік-отбасылық тәрбие" үғымы кең қолданылады. Оның пікірінше тәрбиені мектептік немесе отбасылық деп қарастыруға болмайды, өйткені бала тұлғасы біртүтас және оны қалыптастыру процесі де біртүтас сипат алады. Міне, осындай біртүтас тәрбие процесінде мектеп жетекші рәл атқарады.....

Егемен еліміздің қай заңын алсақ та, білім беру барысында жасөспірімдердің жеке бас қасиетін, тұлға ретінде қалыптасуын және оның танымдық әрекетімен, ой-санасын дамытуға баса көңіл бөледі. Себебі, жасөспірім – бұл болашақ маман. Осы тұрыдан алғанда, бастауыш сыныптарда білім беретін маман дайындау мәселесі қай кезде де өзекті істің бірі болып табылады.
Адамның жекебас болып қалыптасуындағы бүкіл болмысының ұйтқысы, мәйегі осы бастауышта құрылатыны педагоктердің де, психологтардың да еңбектерінде атап айтылып келеді. Оқушы бойында білім негізін қалайтын, баланың жеке басының дамуын қамтамасыз ететін тұлға – мұғалім.
Педагогикалық үрдіде орын алып отырған өзекті мәселелерді тиімді жолмен шеше алатын, өз ісінің шебері деуге болатын, мұғалім дайындау жоғары оқу орындарының міндеті. Қазіргі таңдағы білім беру жүйесіне ізгіліктендіру, демократияландыру бағыттарының енуімен байланысты болашақ ұстаздың психологиялық, педагогикалық тұрғыдағы дайындықтарын, яғни оқушымен дұрыс қатынасқа түсу икемдігін қалыптастыру, оны әдістемелік және теорилық жағынан дайындаумен қатар орындайтын мақсаттардың негізгілерінің біріне айналып отыр.
Педагогикалық институттарда териялық білім берумен қатар педагогикалық практиканы қазіргі заман талабына сай, мемлекеттік құжаттар негізінде, педагогикалық, психологиялық зерттеу жетістіктермен, алдыңғы қатарлы іс-тәжірибелермен сабақтастыра отырып жүргізудің мүмкіндігі мол.
Қазақстан Республикасының білім стандарттары мен тұжырымдамаларының жарық көруі, осыған орай мектеп бағдарламалары мен оқулықтар мазмұнының түбегейлі өзгеруі, бастауыш сыныптарға жаңа буын оқулықтарының енуі, білім мазмұнын меңгертуге байланысты кіріктіре отырып оқытуды, оқушыларды дамыту мен шығармашылыққа жетелеуді міндеттеуі, болашақ маман дайындау ісіне өте жауапкершілікпен, ұқыптылықпен, зерттеушілікпен қарауды талап етіп отыр.
Білім мен тәрбиенің байланысын диалектикалық тұрғыдан үнемі дамуда және бір-бірімен байланыста түсініп, осы үрдістегі күрделі мәселелерді дидактикалық бағдарда шеше білетін маманның тұлғасы педагогикалық практика кезінде қалыптасады.
Орыстың белгілі ғалымдары, тіпті сонау Крупская Н.К. [1], К.Д.Ушинскийден [2] бастап, кеңестік дәуірде Сухамлинский В.А. [3], Каменский Я.А. [4]. А.С.Макаренка [5] т.б. атақты педагог классиктердің бәрі де жоғары оқу орынында білім мен біліктілікті жетілдірудің және мұғалім кадрлердің болашақтағы өз ісіне дайын болуының негізі педагогикалық практиканың дұрыс ұйымдастырылуына байланысты екенін атап айтқан. Солай бола тұрғанмен, әрбір мамандықты дайындауға арналған педагогикалық практиканың өзіндік ерекшелігі, мазмұны, жүйесі бар. ....

Кіріспе
Жеке еңбек шарты еңбек құқығының негізгі институттарының қатарына жатады. Оның әлеуметтік рөлі, бәрінен бұрын, еңбек бостандығын, түрі мен мамандық таңдау бостандығын, еңбекті ұйымдастыру және қолдану өрісіндегі негізге алынатын құқықтар мен бостандықтарды жариялаған Қазақстан Республикасының Конституциясының 24-бабымен анықталады. Әлемдік практикада еңбек шарты еңбек бостандығын жүзеге асырудың жалпы мойындалған және ең жақсы заңдық формасы болып табылады, оның шеңберінде, бір жағынан - әркімге өзінің деген ынтасымен қабілетін жүзеге асыруына, екінші жағынан – жұмыс берушінің өз өндірісінің сипаты мен ерекшеліктеріне сәйкес өзінің жұмысшы күніне деген сұранышын қамтамасыз етуге мүмкіндік туады.
Құқықтық мемлекет жағдайында еңбек қатынастарындағы заңдылықты, құқықтық тәртіптілікті және еңбек құқықтары мен азаматтардың міндеттерін құқық қағидаларына сүйене отырып, дамыту керек. Себебі, құқықтық мемлекет деген түсініктің өзі еңбек қатынастарында азаматтарға мейлінше құқықтар мен бостандықтар беруге итермелейді. Бұл аталған құқықтар мен бостандықтар Қазақстан Республикасының Конституциясында нақты көрсетілген. Осы Конституцияның 24-бабына сәйкес әркімнің еңбек ету бостандығына, қызмет пен кәсіп түрін еркін таңдауына құқығы бар.....