Жаман сөз жылатады, Жақсы сөз жұбатады.

Білімді – алтын көзі ашылатын, Надан жан – қара бақыр шашылатын.

Ең тәтті де тіл, ең ащы да тіл.

Жіптің ұзыны, сөздің қысқасы жақсы.

Ұлт болып ұйысып, ел болып еңсемізді тіктеген кезеңде қолданар ісіміздің бірі де, бірегейі де – ұрпақ тәрбиесі.
Қазақ халқының сан ғасырлар бойы қалыптасқан тілімен мәдениетіне мойын бұрып, ұрпағымызға төл тәрбие, ұлттық тағылым беру - бүгінгі күннің бастысы.
Кімді және қалай тәрбиелеу керек бұл қоғамның маңызды мәселесі.
Адамгершілігі мол, иманды, тәрбиелі адам кез келген мемлекеттің байлығы, әлеуметтік өмірдегі бейбітшілік пен мәдениеттіліктің кепілі, сол елдің мақтанышы. Мектеп қабырғасында тәрбиеленген жас тәрбиелі, білімді, мәдениеті, дене тәрбиесі мықты болуы шарт. Тәрбиелілік - иман жүзді, адамгершілікті, өзін өзгенің орнына қойып түсіне білуі.
Білімділік - ғылым негіздерін бағдарламалық деңгейде білу, ой еңбегінің негізі қағидаларын меңгеру.
"Адамға ең бірінші білім емес, тәрбие керек. Тәрбиесіз берілген білім адамзаттың қас жауы. Ол келешекте адамның өміріне опат әкеледі"- деп Шығыстың аристотелі атанған Әбу Насыр – Фараби бабамыз айтқандай қазір тәрбие мәселесіне ерекше көңіл бөлер шақ туды.
Білімді, мәдениетті, іскер, еңбекшіл, елі мен жерін сүйетін азамат етіп тәрбиелеу " мектептің қоғам алдындағы борышы. Халқымыздың белгілі ақыны Мұзафар Әлімбаев ол туралы былай дейді:
Туған жерді сүю – парыз.
Сүю үшін білу – парыз.
Қасиетін ұғу – парыз.
Күзетінде тұру – парыз.
Ешбір халық ұрпағын жаман болсын, мұрасыз, мұратсыз болсын демейді. Қай халықта болмасын жиып-терген мол тәжірибеге бар. Оның аты халыктық педагогика. Халықтық педагогика халықтың рухани тәрбиесінің бір бөлігі, ақыл-ойдың асыл қойімасы. Рухани тәрбие - ол имандылық.
Курстық жұмыстың көкейкестілігі:
Егеменді ел болып, ұлттық тағылымдарға қайта оралу кезеңінде болашақ ұрпаққа ұлттық тәрбие беру мақсатында мектепте жүргізілетін тәрбие сағаттарында халықтық педагогиканы, құрал, кітаптарды, хадистерді пайдалану арқылы мектеп оқушыларына имандылық тәрбие беру, бүгінгі күн талабына сай түрде өз ұлтын, тілін, дінін тануда ата-бабаларымыздың бай мұралары болашақ ұрпаққа тәрбие сағаттарында, күнделікті сабақта жеткізу, оларды адамгершілігі мол, иманды, қайырымды етіп тәрбиелеуді халықтық педогогика үлгерінің маңыздылығы. ....

Қожа, молда сабақтас.

Қожа құлақтас, молда сабақтас.

Қар жауды деп қуанба, аязы бар,
Қожа келді деп қуанба, ниязы бар.

Қожаң берсе, қойныңа сал.

Өте бай кісі өлімінің жақындағанын сезгенінде баласын жанына шақыртып ең маңызды өсиетін айтыпты. «Балам мені мазарға шұлығыммен көміңдер!» депті. Баласы түсінбегенімен жарайды деп қабыл етеді. Әкесі қолына тағы бір хат береді. «Мен өлгеннен кейін бірінші қиналған кезіңде хатты ашып оқы!» дейді.
Күндер өтіп ажалы келген әкесі жан тапсырады. Ал бұл кезде баласын бір ой мазалап жүреді. «Мен енді әкемді шұлықтарымен бірге қалай көмемін...» Қанша молдаға, имамға барса да алғаны бір жауап «жоқ, дінімізде ондай нәрсе болмайды!». Бала шарасыз отырғанда есіне әкесінің «бірінші қиналған кезіңде ашып оқы» деп берген хаты түседі. Дереу хатты тауып оқиды. Хатта былай жазылған болады:....

Біздер Іле, Қарасай, Талғар аудандарының және Шелек аймағының имам-молдалары өз әл-қадірімізше халыққа қызмет жасап келген едік. Арамыздан Әбсаттар қажының қолынан алғыс алғаныда, халықтан марапат көргені де болды. Облыс имамыменде сыйластық, аудан имамымызда жағдайымызға қарасатын еді. Анда санда ақша жинау бар еді. Оны сыйлық деп өз ризалығымызбен беретін едік. Қой оларда дінге қызмет жасап жатыр ғой бала-шағасы бар ғой деп. Ал жақында мүфти ауысып....