Туған жер – алтын ұям,байтақ мекен
Мен оның түнін сүйем, күнін сүйем,
Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем.
Мен оның қасиетті тілін сүйем,
Мен оның құдіретті үнін сүйем.
Бар жәндігін сүйемін қыбырлаған,
Бәрі маған: «Отан» деп сыбырлаған.
Жаным менің,
Кеудемді жарып шық та,
Бозторғайы бол оның шырылдаған!,- Мұқағали Мақатаев ағамыз жырлап кеткендей туған жеріміз алтын ұямыз. Кең байтақ сахарамыз бойында қасық қаны қалғанша жан алып жан беріп арпалысып өткен бабаларымыздың батырлығымен бізге жеткен ұлы даламыз. Миллиондаған жылдардың белесінде....

Жерде жетім жыласа, көкте періште күңірінеді. Қазіргі кезде ата-ана қамқорлығынан айырылған балаларға көмектесетін жомарт жандар көп. Олар республикамыздың түкпір-түкпірінде және әрдайым көмектесіп келеді. Сондай жомарт жүректі, мейірімді жандар деп Ибрагим Сәрсенбаев, Хамит Өтеуұлы мен Боран Ермахановты айтуымызға болады. Олар Ақтөбе облысы, Ырғыз ауданындағы жетім балаларды қамқорлығына алып, баспаналы болуына көмектескен ауыл....

Туған жер, қандай қасиетті , неткен ыстық сөз! Туған жер деп қай ақын толғамаған, қай жазушы тебіренбеді десеңші?! Әр адамның жүрек төрінен орын алатын қасиетті мекен, жырақ кетсең сағынатын мекен. Туған жер- алтыннан да қымбат қазына. Әр адамның туған жері туған анасындай қастерлі. Туған жердің әрбір тасы, әрбір сайы естелік тұнған ғажайыптар. Есейеміз, ер жетеміз туған жерді тастап арман қуып қалаға келеміз. Мүмкін шет елге де кетерміз, бірақ туған жерге деген сағыныш бәрібір жүрек түкпірінде тұрады-ау шіркін! Туған жерден жырақта жүрсең сол өңірдің өңі таныс....

Асыл жібек, ақ шарқат – жамылғаның.
Ақық бұйым, әшекей – тағынғаның.
Қисық ине сабақтап әжем отыр,
Иілгені секілді қабырғаның.

Сәби ойнап, уілдеп жөргегінде,
Салған әні қандай-ды жеңгенің де.
Бесік басы қайталап, қайырмалап,
Бес-алты рет айтады ол кемінде.

Момын үйде жататын....

- Анашым, мен сізді Түркияға апарамын!

- Құлыным-ау, Түркиядан бұрын Топай мен Ақтұманы бір көрсетші!

Топай мен Ақтұма – анамның балалық шағының куәсі, Марқакөлдегі жайлаудың төрі – Топай, қыстаудың төресі – Ақтұма болған екен. Марқұм нағашы атам Ниязбек көшіп-қонудың әуре-сарсаңы көп болса да, жанға да, малға да жайлы деп, жаз Алтайдың биігін жайлайды екен. Содан еңбекқорлығымен өзін аямайтын нағашы атам мен апамның малы тез жетіліп, тегене құйрық қойлары әбден семіретін көрінеді. Етектегі ел маса-сонаға таланса, Топайда....

Адам баласы туған жерден жырақтаған сайын, туған жердің қадірін тереңнен түсіне білмек. Туған жердің асыл да киелі топырағынан жаратылған пенденің пейілі бір уақыт туған жерге анандай жетектеп, жанынды жер - көкке сыйғызбай, өзің туып - өскен елді мекенге əлдилеп əкелмек. Балдырған бала шағынның ізі қалған қыраттардың қырқасынан асқанда сол балалық көңілдің көңілге келер ыстық лебі есіп, жанынды жайлылық пен жайбарақаттық сезімі сенімен бірге серуеңдеуге серт еткендей, аяғынды асықпай бастыра, балалықтың бал дəуреніне көз жібертпек.
Бəрімізде қазақи ауылдан қазақи тəлім - тəрбие алып, қанатымыз қатқанда арман қуып алысқа жол тарта кеткенбіз. Аядай ауылдан аялы алқан жылуын сезіне, мейрімді көздерге күнəсіз балалық көңілмен куəлік еткен жандармыз. Ауылдың ардақты жандарын жаныма жақын деп танығандықтан ба? Барлығы мен үшін тым....

Туған жер- қасиетті, қастерлі ұғым.
Қиын күндер өтті бастан әр қазақтың,
Ашаршылық бәрін көрді азаптың.
Егеменді ел атанып нұрлы елім,
Тәуелсіздік алған күн ең ғажап күн.

Маржан жырдан жүрегіме сыр тұнды ,
Мақтан тұтам қазақ....

Туған жер адам жүрегін тебірентетін ,сағыныштан сыздатып , көзге жас келтіріп оған қалай құсша ұшып баратыныңды байқамай да қалатын,ерекше құдірет иесі .Туған жердің жусаны , өзенкөлі , табиғаты , тіпті ауылымның тізбектеп орналасқан үйлері мен мұнтаздай таза шағын көшелері,далада асыр салып ойнап жүрген балалар , көл жағасындағы жайылып жүрген қозылақтар , саба пісіп , құрт қайнатып жүрген әжекеліншектер туған жер десе көз алдыма елестейді.Бәрінен қызығы кешке қарай мал өрістен келгенде басталады . Шуылдаған бала,жамыраған мал, өте керемет қөрініс.Пайпай....

Мен ғашықпын барша дүние әлемiне,
Мен ғашықпын асқар таулы бөктерiне
Бұл әлемде жетi ғашык мәңгiлiк ,
Қуанамын еш сүрiнбей өткенiне.

Мен қалайша қуанбайын ей ғалам
Осыны ойлап ерекше бiр ойға қалам
Қозы менен Баянды....

Кешегі Абай, Мағжандар бастаған ұлы ақындардан бастап, қазіргі сөз ұстаған сүлейлерге дейін туған жер туралы тебіреніп жыр жазу- ұрпақтық парызға айналды. Себебі, туған жер, өскен өлке- әр ұрпақ үшін алтын бесік, құт орда. Сол үшін де қазақ халқы әлімсақтан бері туған өлкесін қорғау, оны жат қолына бермеу үшін «мың өліп, мың тірілді». Елінің үмітін ақтау жолында ұлт батырлары мен ел иелері «ақ найзаның ұшымен, ақ білектің күшімен» жер қорғады. Осының бәрі «туған жерге туыңды тік» дейтін халық ұғымы мен даналығына саятын ізеттілік пен ізгілік болмақ. Қай пенденің болмасын, туған жері- дара, ұлттық рухы осы жалқы ұғымның қазығына байланады.
Осы тұста менің алтын бесік, туған өлкем Аягөз....