Аспанда ерек дабыл кем күркіреген,
Жаңбыр құйды дамылсыз сіркіреген.
Ағыл-егіл, кең көше......

Бала кез орман тауда ойнағанмын.
Асырсап әр қойнауын бойлағамын….
Қалада өнер қуып жүргенімді,
Сағынып талай кеште ойнағанмын.

Достарға сөйлейтінтін мақтана бір,
Жайқалған кездерінде.....

Отбасы – жылы ұямыз,
Тірегі – ата-анамыз.
Уыз сүт еміп.....

Айтарымды айтқыштар айтты ғой деп,
Айтып-айтып ат таңдап қайтты ғой деп.
Ер мен жүген сыпырып бесті атымды,
Жіберуші ем өріске «әйт, шу, әй» деп.
Менің есем, несібем кеміп кепті.
Ал айтқыштың өрісі.....