Қарттықтан мен де ат байлап бүгін тақырға,
Уайым дейтұғын жем caп койғанмын ақырға.
Көрермен көптің көзі тоярдай көркім жок,
Шау тартқан шалды теледидарға шакырма!
Қилы сыр қозғап инабаттылық пен иманнан,
Қиналмас едім алтын уакытымды қиғаннан.
Ұрсып алардай ұлы да......

«Долы сия, ащы тіл» айтқанымен
Қайран жұртқа келеді араласқым!
Жаным ашып, аяймын, кектенемін,
Жақсы болса қазағым деп келемін.
Жек көріп-ақ
- Абайша сүйеді екем,
Сүйе тұрып - Абайша.....

Ғұсманжан, мына күннің суығын-ай,
Барады ызғырығы қуырып-ай.
Жалп етіп жалын сөніп - ойладық па
Жастықтың жығылар деп туы бұлай?!
Заманым қазір кандай, бұрын кандай?
Жақ солып, ақша беттен нұрым тайды-ай.
Бір әке, бір шешеден.....

Есенбай Дүйсенбайұлы 1940 жылы 16 мамырда Ақтөбе облысы, Байғанин ауданы, Қалдайбек ауылында туған. Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетін бітірген (1963). Еңбек жолын Жарқамыс орта мектебінде қазақ тілі мен әдебиетінің мұғалімдігінен бастаған. Темір және Байғанин аудандық, Ақтөбе облыстық газеттерінде әдеби қызметкер, редактордың орынбасары, бөлім меңгерушісі, аға тілші болды.

1978–2009 жж. республикалық «Жазушы», «Жалын», «Ана тілі», «Өлке», «Раритет», «Білім» баспаларында аға редактор, Қазақстан Даму институтының «Саясат» журналында редактор, жетекші редактор, редактораудармашы, директорредактор қызметтерін атқарды. Қазір «Жазушы» баспасында Бас редактор. Тұңғыш......

Бай боламын десеңіз төмендегі жеті әдеттен арылғаныңыз абзал.

1. Жанаярлық
Кедей адамдардың кһбісі жанаярлар екенін білесіз бе? Өз тағдырына өзі налып, «менің тағдырыма баю жазылмаған» деп айтудан еш жалықпайды. Қажырлы еңбек ешқашан сізді аш.....

Бисмиллаһир-Рахманир-Рахим!
Афаһасибтум аннама халақнакум әъбасан уә аннакум иләйна лә туржаъун. Фат-таъла аллаһул машкул һаққа лә иләһа иллаллаһу раббил аршил карим. Уаман йадъу маъаллаһи илаһам ахара.....

Ізгілікпен атыңды мәңгілік қыл.

Тірі өледі, жер қойыны – жатағы,
Ізі қалар болса жақсы атағы.

Атақ – қабілеттің көлеңкесі.

Жауды қара қашырды,
Батыр атақ Барақта қалды.

Атақтының ұяты –
Кедей өлімінің бір аты.

Дұшпанды біреу шабады,
Атақты сәду алады.

Жаман атағың шыққанша,
Жаның шықсын.

Аттанды басқа салды,
Атағы Манасқа қалды.

Ел көшкенде кең жайлауға таласып,
Жүк артысар аяқтарын тез басып,
Таң белгісі білінгенде сарғайып,
Ақырындап дүниеге нұр шашып.
Кәрі-жастар жүген....