Жайдары нұрлы жүзі жылы ғана,
Асығып ешуақытта саспас және.
Бойында жасырынған жігер-қайрат,
Барлығы белгілі тұр білім-сана.
Денесі толық, түрі орташаның,
Еріксіз мінез-құлқын сүйед жаның.
Арыстандай айбатты....

Күндестердің күлі де - күндес.
Махмұд Қашқари

Қырсыққанда қымыран іриді.

Күн суық қыстың күні, даласы қар,
Жол оңап жүргізбейді тағы да тар.
Жүк салып арық атқа өлең айтып,
Келеді ыққа қарай Кәрібай шал.
Жүк тартып келе жатты Кәрібай шал,
Жалғыздың бейнет көрсе жоқ қой амал.
Жеткенде бір оқапқа.......

Кәсібім жастайымнан ән мен өлең,
Әзірбай әкем екен, атым Кенен.
Өнерім бойымдағы жалғыз осы,
Сұрасаң сырыңды айт деп халқым менен.
Анам ¥лдар әнші екен......

Айтайын ауырлықты елге келген,
Жөн болмас ол бір кезді елемеген,
Қазақтар қарсы пзауып «ақ патшаға»,
Қан ағып, ел қырылған жыл дүрбелең.
Жиналды би мен болыс Алматыға,
Қоршатты жүртты.....

Бозторғай шырылдайсың жерге түспей,
Мен жүрмін кешке дейін тамақ ішпей.
Ат қылып ақ таяқты.....

Мінгенім астымдағы Көкшолақ-ты,
Жалы жоқ, құйрығы жоқ, шоп-шолақ-ты.
Ей, қыздар, кедейсінбей өлеңіңді айт,
Тұсыңа біздей құрбың келіп қапты.

Қайырмасы:
Жылдам жүрші, Көкшолақ,
Шапшаң жүрші, Көкшолақ.
Олай жүрші......

Мен өзім дулат деген елден келдім,
Көлқопа, Қордай деген жерден келдім.
Жас бала, жаңа талап мен бір қойшы,
Туғалы мұндай жиын көрмеп едім.

Қайырмасы:
Кебекбай, Ноғайбай,
Ақын болу оңай.....

Зарланасың, ақ ешкі, лағыңа,
Емшегіңнен емізген шырағыңа.
Кел, екеуміз қосылып бір жылайық,
Жетер ме екен Тәңірдің құлағына.

Қайырмасы:
Жалған, дүние-ай, салдың күйге,
Омырауымнан үзіліп түсті,
Екі түйме, ой......

Туған жер, сай мен сала аймағында,
Ән шырқап қазақ, қырғыз жайлауында.
Салқын су, самал жел, жұпар аңқып,
Менің де әсер бердің сайрауыма.

Қайырмасы:
Туған жер, туған жер,
Балапан, көбелек......