Ғафу Қайырбеков (1928 – 1994) – 15 тамызда Қостанай облысы, Торғай қаласында туған. Абай атындағы Қазақ педагогика институтын бітірген (1952). Қазақ мемлекеттік баспасында поэзия редакциясын басқарды, «Қазақ әдебиеті» газеті бас редакторының орынбасары, «Жазушы» баспасында поэзия редакциясының......

Мейлі шарлап теңіз өттім, тау бастым,
Мейлі көктің ақ бұлтына жармастым.
Сонда-дағы сен қалмассың көкейден;
Сонда-дағы сені ұмыта алмаспын.

Бар қазақтың орман, көлі, өзені,
Тау қиясы, жалпақ.....

Күші білінбес жүзінен,
Қақ бөлінер әйнегің,
Сызып өткен ізінен.
Алмас

Ағаш көрсе қышынар,
Сояу-сояу тісі бар.
Ара

Маржан тісі ақсиып,
Ызылдап ән шырқады.
Көк тіреген қақшиып,
Қарағайды қырқады.
Ара

Үй үстінде төрт шыбық,
Төртеуі де тең шыбық.
Түндіктің төрт бауы

Ана ауылдың қойларының бәрі ала аяқ
Уық бау

Үй айнала қан төктім.
Басқұр

Ай өзені Оралдың солтүстігі,
Ай секілді жалтырайды қыс күні.
Жай бұрқанып жазда ұрады жағаны
Ақ көбіктер — ақ найзағай ұшқыны.
Кімдер екен өзенге Ай деп ат қойған,
Әлде біреу бақыт күтіп жатты айдан?
Ай секілді Ай өзені сап-салқын,
Жағалауы жалпақ құмайт....

Ерке өзенін шолып түнде елімнің,
Тұрмын жалғыз жағасында Еділдің.
Сылдыр қағып ағып жатыр ағын су
Толқынындай лепірген жас көңілдің.
Кей кездерде көкке шапшып жоғары,
Күміс көбік биік.....

Бірге өткізіп майданның ауырлығын,
Жүрдің үсте көл-нөсер жауынды күн.
Әрі жастық, әрі сен болдың төсек,
Қарасуық, ызғарлы дауылды түн.
Көктен түскен қарамай бомбаларға,
Бірге екеуміз күмп еттік омбы қарға.
Жылынарлық, жанымды ұғынарлық,
Сенен артық серігім......