Кедейлік - мүліктің азайғандығы емес, қомағайлықтың артқаны.

Пән: Дүниежүзі тарихы
Ұзақ мерзімді жоспар бөлімі: Ежелгі Грекия мәдениеті
Сабақтың тақырыбы: Ежелгі грек философтары (Сократ, Аристотель, Платон) мінсіз қоғамды қалай елестетті? 2-сабақ
Осы сабақта қол жеткізілетін оқу мақсаттары: 5.2.3.1 ежелгі грек философтарының көзқарастары туралы қарапайым түсінік беру
Сабақ мақсаттары: ежелгі грек философтарының көзқарастары туралы қарапайым түсінік беру;
олардың дүниежүзілік мәдениет пен ғылымға қосқан үлесінің маңыздылығын анықтау;
мінсіз қоғамның не екенін түсіндіру;......

Пән: Дүниежүзілік тарих
Ұзақ мерзімді жоспар бөлімі: Ежелгі Грекия мәдениеті
Сабақ тақырыбы: Ежелгі Грек философтары (Сократ, Аристотель, Платон) мінсіз қоғамды қалай елестетті 1-сабақ
Осы сабақта қол жеткізілетін оқу мақсаттары (оқу бағдарламасына сілтеме): 5.2.3.1 – Ежелгі философтардың көзқарастарына қарапайым түсіндірме беру.
Сабақтың мақсаты: Сократ үлгісі арқылы оқушыларда жақсы мен жаманды қалай ажырату; байлыққа, мансапқа, сый-құрметке, билікке қызықпау; зұлымдық жасамау сияқты адамгершілік негіздерін тәрбиелеу. ......

Творчество Платона по сегодняшний день остается в центре внимания исследователей различных направлений. Для историков и для антиковедов, в частности, его труды интересны, прежде всего, как отражение того време-ни, эпохи, в которой они были написаны.
В нашем случае — это период классической Греции V – IV вв. до н. э., завершившийся кризисом полисной организации. Одной из причин этого кризиса, по–мнению исследователей, явились события Пелопонесской вой-ны (431 – 404 гг.)1. Эта война не только разделил на всю Элладу на два враждебных лагеря — под главенством Афины и под главенством Спарты — но и положила начало новому этапу межполисных отношений, которые теперь стали отличаться насыщенностью военных столкновений, негативно сказывающихся на внутренней жизни самих полисов2. В конечном счете, полис, как самоопределяющаяся политическая единица, как форма органи-зации жизни граждан, пришел к тому, что перестал себя оправдывать. На деле это вылилось в неспособность к решению остро назревших экономиче-ских, политических и социальных проблем. Наряду с этим перестал себя оправдывать, что в принципе вполне естественно, прежняя традиционная система ценностей, которая была гарантом единства и согласия граждан. Все возникшие проблемы и противоречия внутри полиса требовали неза-медлительного их разрешения. Таким образом, поиск выхода полиса из кризиса все больше занимал умы “полисной интеллигенции” — Ксенофонта, Исократа, Антисфена, Аристотеля и Платона, в частности. В русле общих идей — монархической3 и панэллинской4 теория Платона о социальном и политическом переустройстве общества имеют свою специфику.
Для Платона выход из кризиса виделся в построении полиса на иде-альных началах, где наряду с изменениями в экономической, политической, социальной сферах, уделяется огромное внимание вопросам воспитания граждан.
Предметом моего исследования будет осмысление взглядов Платона на воспитание, различных аспектов его системы с позиции исторических реа-лий V – IV вв. до н. э.
Постановка проблемы под таким углом зрения видится актуальной в нескольких отношениях. Во – первых, тема воспитания всегда была и оста-нется животрепещущей (в особенности в переломные моменты истории). Во – вторых — с позиции важности изучения духовного наследия прошлого. В – третьих — неразработанность этой проблемы в историографии антич-ной истории.
Основными источниками по этому вопросу служат два наиболее об-ширных и фундаментальных сочинения Платона — «Государство» и «За-коны».
«Государство» писалось мыслителем в течение довольно длительного промежутка времени, основная же часть была написана в 70 – 60е гг. IV в. до н. э. Это произведение относится к зрелому периоду творчества Платона. Первый перевод «Государства» был сделан до революции В. Н. Карповым5. В советский период лишь в 60 – 70е гг. появился второй перевод «Государ-ства», сделанный А. И. Егуновым6, издание этого произведения по сравне-нию с предыдущим переводом было дополнено обстоятельными примеча-ниями А. Ф. Лосева и В. Ф. Асмуса. В своей работе мы использовали пере-издание перевода А. И. Егуновым7.....

Платон диалогтарының ішінде ең маңызды және атақтыларының бірі «Мемлекет» болып табылады. «Мемлекет» шығармасын атақты жасаған оны баяндау шеберлігі, кітаптың мазмұны және шындыққа жақындығы.
«Мемлекеттің» қалған шығармалардан артықшылығы – философиялық ойдың көп жақты қолданылуы. Бұл шығарманың тақырыбы әділеттік және оның бір ұғымы этика болып табылады. Бірақ осы сұрақтарды қарастырғанда Платон философияның негізгі сұрақтарының бәрін қарастырып өтеді. Бұл шығарманы құрастырғанда Платон табиғат туралы, адамдардың қарым қатынасы туралы, мемлекттің құрылуы және оның адамдарының сословиелер туралы және осы мемлектті қалай басқару керектігі, азаматтардың тәрбиеленуі және оларға білім беру қарастырады. Бұл шығарманың атауы өзіне сай келмейтін сияқты, бірақ ол түсінікті, ол кезде қазіргі кездегі жүйе деген мағынадағы термин болған жоқ.
«Мемлекет» өзінің көлемі мен мазмұны, қолданылған материал мен ой тереңдігі мен көпжақтығы, зерттеліп жатқан тақырыбы жағынан Платон шығармаларындағы ерекше роль алады. Сократ жанындағы адамдарға айтқысы келген «мұрат» (идеал) туралы ойлары, адам өмірінің барлық жағын қарастырады; адамның өзін, жануясын, тұратын еліннің барлық этникалық, эстетикалық жақтарынна қарастырады. Ол кітаптың бірінші бөлігі болып табылады, одан кейін «Тимей» космостағы идеалды құру, «Критий» идеаль қоғам құру мен оны іске асыру туралы жазды.
«Тимей» мен «Критий» Платонның өмірінің соңында жазса, «Мемлекет» IV ғасырдың 70-60 жылдары жазылған.
Бұл диалогтың мағынасын Кефальдың үйінде Сократ сөздерінен көреміз және оны ертесі достарына айтып береді. Бұл диалог бірнеше сағатқа созылған, Пиреяда Афинаға жақын жерде күндізгі құдайға арналған марш
пен кешкі факелмен жүгіру аралығында болды. Бұл диалогта жоғарғы орынды Сократ пен Платонның бауырлары Аристона Адамей мен Главкон
алады, екеуі де философияға қатысы жоқ, бірақ Платонның «Сократ
апалогиясы» мен «Парменидте» аттары кездеседі. ....