Қыстың суығында,
Үйдің ығында
Қызыл қасқа баспақ тұр еді,
Жүре алмай ақсап тұр еді.
Оған атжалман кез болды,
Жай-жағдай сөз болды.

— Қолбыраған кәнің ғана қалыпты,
Анығын айтқанда өлу ғана қалыпты.
— Оның рас....

Ей өмiр, бүгiн сырласым болшы сен менiң,
Сыр шертiп бiраз тарқасын iште мұң шерiм.
Жолықпай кеттiң сұрауым бар едi өзiңнен,
Ақсың ба әлде, қара ма сенiң өлшемiң?

Адал ма ойың?Шындық па сенiң бiлгенiң?
Қай сының едi кейде алдап жалған күлгенiң?
Жырақтамысың? Хабарың....

Жалғыз деген жармаспай қатал атқа
Сағат пен күн сағынып қатар апта
Бал аршаның тәп-тәтті жемісіндей
Бар аңсарым ауып жүр махаббатқа

Жүрегімді жатқызбай тұншығумен,
Қалыс қалып бойында қымсыну кем
Тағдыр маған тартуын....

1. Жалқаулықты жеңу үшін ештеңе істемеу керек.
Шынымен, кез-келген бөлменің ортасына тұрыңыз да, ешқандай әрекет жасамаңыз: оқымаңыз, жатпаңыз, ешкімді тыңдамаңыз, ойланбаңыз, тамақ жемеңіз. 15 минутқа толмай жатып бір істі бастауға құлшынысыңыз оянып кетеді.

2. Қойшы, бұл 5-ақ минуттың шаруасы.
Жалқаулыққа бой алдырмаш үшін бес минуттық шаруадан бастаңыз, бұл – ұзақ және жұмысқа толы күн күтіп тұр деген ойға қарағанда әлде қайда жеңіл бастама.

3. Маңызды жұмысты бірнеше бөлікке бөліп тастаңыз.
Үлкен шаруаның нәтижесіне жету мүмкін емес. Алдыға қойылған.....

Жалғыз қайтып бара жатам бақтан мен,
Күбірлесіп жүректегі хаттармен.
Неге менің жанымдағы достарым,
Дос болады дүниеммен, ақшаммен?!

Іздегенде, сағынғанда өздерін,
Тым өзгеріп кеткеніне төзбедім.
Көргім келмей.....

Бір ауыр мұң үйір болып басына,
Кімдер келіп, кім кетпеген қасына?!
Қойынымда жылап жатты жезөкше,
Темекінің иісі сіңген шашына.

Жапырақсыз көңілі күздей тұлданған.
(Бір жақсылық күтті ме екен бұл да алдан?)
Жанын айтам аққу....

Ауылда ірі байлардың
Өрісті малы бермеді,
Жалшы еңбегін жатып жеп,
Еңбек заңын көрмеді.
Күндерін......

Қызы бар жалғыз үйде жеке жатқан,
Он сомдық ылғи алтын шолпы таққан.
Білімсіз көп наданның бірі бұ да,
Несі артық бояп койған қуыршақтан?

Қыздың да күтушісі бір талай жан,
Көркі жоқ көрген....

Төре көрсе жалаң бас шұлғып, билеп,
Бәйік боп, әулиедей ізін сүймек.
Елге келсе, өтірік мақтанатын:
«Қорқайын ба, ұлыққа айттым сүйдеп».