Талап — көлік, бозбала, талғам — көзің,
Жанға жылу құяды айтқан сөзің.
Қан ойнаған жүзіңнен байқалады
Көкірегіңде қайнаған отты сезім.

Тау суындай талабың тасып тұр, ә?
Діттеп тасыт, албаты асықтырма.
Сайды бұзып, жарды......

Түзде ешкім тиіспейді ағалыға.
Қосады қара құндыз жағалыға.
Қосады қыста мұздан таймайтұғын,
Ал жазда тасырқамас тағалыға.

Кеспейді жолын ешкім ағалының,
Санатты бірі санап......

Ақ сорпа ат құйғытқан нөпір көкпар.
Аз да емес ақ тер, көк тер топырлақтар…
Не сойы сайгүліктің, салбілектің
Осында созылтуда бұлшық ет, қар.

Серкені өңгерген кім тайталаста ?
Қарт салтаң......

Кең жүрекке мені де сыйдырыңдар,
Жұртым, саған арнаған сыйлығым бар.
Сезіміңнің жіптерін еспес бұрын,
Ұршығыңды иіріп ширығып ал.

Кештім бастан сан қыспақ, сан зобалаң,
Орға-аранға құлатты......

Көкпар — сын, күш сынайтын, ат сынайтын.
Ат таңдап жаратардай бап сынайтын.
Жеңсігі басылмаған бақ сынайтын
Ер-тұрман, қос үзеңгі,шылбыр-тізгін
Сай ма деп ат шөгелсе апшылмайтын.

Көкпар — сын, күш жеткен кұл тартып алар,
Арқалы шын көкпаршы......

Айтарымды айтқыштар айтты ғой деп,
Айтып-айтып ат таңдап қайтты ғой деп.
Ер мен жүген сыпырып бесті атымды,
Жіберуші ем өріске «әйт, шу, әй» деп.
Менің есем, несібем кеміп кепті.
Ал айтқыштың өрісі.....

Ауылдағы ақынмын, алыстағы,
Арыстандай ақырған қамыстағы.
Бірі білсе, біреуі білмейді әлі,
Азулылар, жүйріктер жарыстағы.

Атағы жоқ ақынмын қатардағы,
Таусылмаған талқаны......

Бала кез орман тауда ойнағанмын.
Асырсап әр қойнауын бойлағамын….
Қалада өнер қуып жүргенімді,
Сағынып талай кеште ойнағанмын.

Достарға сөйлейтінтін мақтана бір,
Жайқалған кездерінде.....

Күдік көп, сезік те көп, үміт те көп.
Дем берер қос қолтықтан жігіт Медет.
Енеді бойға қуат құдірет Сенім,
Қажытқан сәл сейілсе ауру дедек.

Күреске шығарады мияттасың,
Тағдырлас, намысы.....

Сен ар жақта, бауырым, мен бер жақта.
Жалбарамыз Құдайға және әруаққа.
Бір бабаның сақина, жүзгі едік,
Кетпегейміз әр саусақ.....