Мен баяғыда...
Он бірінші ғасырдың
аяғында... туыппын,
Атағын атан көтермес
атамның жолын қуыппын.
Қасарысқан қас жауға
қарсы шауып....

Мен – кісінің кейпіндегі бүркітпін,
Түлететін түйсігімді түртіп Түн.
Көлбей ұшып, зәре-құтын қашырып,
Көлеңкеммен көкжалдарды үркіттім...

Қоңданғам жоқ қоң етін жеп қоянның,
Тіршілікте өлексеге....

─ Күнәң бұл, осымен нешінші?!
─ Күнәсіз адам жоқ... Кешірші...

Кешірші кішкентай күнәмді,
Кешірер Құдай да кінәмді.
Қасыңа жатпадым....

Біріншісі - СЕНІ КӨРУ - көз алдымнан күн сайын,
Екіншісі - СЕНІ СЕЗУ - жан-тәніммен түн сайын...
Үшіншісі - СЕНІ ҚОЛДАУ - бар күнәңді кешіру,
Төртіншісі - СЕНІ ҚОРҒАУ....