Жанымды еліктірген дала, сағым,
Бар менің бала шағым, болашағым.
Сендермен таласпаймын, асқар шындар,
Сендерден әлденеше аласамын.
Армандай шақыратын қияларың,
Өмірде сендер менің.....

Аязды шат күлкіге алмастырар
Шаңғыға сендей ешкім болмас құмар,
Орманға шақырғаның әлі есімде
Жауғанда біздің жаққа алғашқы қар.
Алаулап екі бетің оттай жанып,
Қызынып іңкәр жүрек шоққа айналып,
Сен тұрдың құшағында....

Жер менен көктің арасын,
Ақ түтін етіп барасың,
Даланың тентек дауылы-ай,
Үнемі солай соғасың.
Суырылып сайдан, жырадан,
Жас талды жұлқып....

Ақсақ қыз ұзақ жолдан әрең келген,
Қорқытқа жетіп өлген, сәлем берген.
Өнер мен өнер сүйген адамдарды
Ажалдың жеңе алмасын дәлелдеген.
Жүздері гүл жайнаған.....

Мына заман кімдікі
Қалі бардың заманы
Қорасында мың мыңдап малы бардың заманы
Қалта ортайса....

Қыстан гөрі көктемгі аспан кеңірек
Сағымменен тербеледі төңірек
Қимасымен қош....

Ұлығы деп бес түлік малдың киелі
Қашаннан қазақ қастерлеп келген түйені
Тарихқа аян атомдық.....

Күз мезгілі , қыс кетіп , жаз аптаған
Қырға шықтым тынығып аз аптаға
Сонда маған бірінші.....

Жалаңаш, Ыдығойық жердің аты
Сырғалы Дайын менен көлдің аты
Шеруші кең Қобдаға асып келіп
Монголға судай сіңді балдай батып

Жайлау ғып бір бір ауыл дара басын
Уранқай, дөрбетпенен......

Отырсам деп ем
Өзіңмен ұзақ сырласып
Осыған орай келмей-ақ қойды құрдасым
Тірліктің қамын тұзағын.....