Қасым Аманжолов (Ақша)

Шіркін, ақша,
Жолда жатса,
Бұрмас па едің мойныңды!
Төніп барып,
Уыстап салып
Толтырмас па ең қойныңды!
Жүрек ойнап, лүпілдеп,
Жетсең үйге бүлкілдеп!

Келсең үйге…
Бассаң биге-
Тасып көңлің шаттанып,
«Таптым ақша!!! –
Деп жолдасқа-
Қойныңды ашып ақтарып,
Күлім қағып қарасаң,
Жата қалып санасаң!

«Бар, тез бар!» деп,
«Мол ғып ал» деп,
Жіберсең-ау тамаққа:
Ет пен майға,
Сүт пен шайға,
Папиросқа, араққа,-
Шашсаң еркін ақшаны,
Сонда көңлің тасқаны!…

Бірақ… ол жоқ…
Тек көңлің тоқ,-
«Ақша» деген қиялға.
(Сыртта мін жоқ),
Іште дым жоқ,
Сүйенесің құр нанға.
Ет те, май да, шай да жоқ,
Құр қиялдан пайда жоқ.

Ермек етер,
Ой тербетер
Папирос жоқ тартуға,
Елден сұрап,
Махорка орап,
Не насыбай атуға
Бере бермес ел-дағы,
Ұяларсың сен –дағы.

Болды бес күн,
Болдың «мүскін»,
Бұрынғыдай іс те жоқ,
Басың қатып,
Өзек тартып,
Іс істеуге күш те жоқ,
Жапалақтай қобиып,
Отырғаның мөлиіп.

Бар білгенің-
Күңіренгенің,
Ызыңдап ән айтқаның,
Не сызылтып,
Не құбылтып,
Тек музыка тартқаның,
Мән шыға ма ойыннан,
Тамақ кетпес ойыңнан.

Ойнасаң да,
Ойласаң да,
Шіркін ақша келер ме?!
Бостан-босқа,
«Мә» деп «ақша»
Біреу әкеп берер ме?!
Онан- дағы жолын тап,
Ақша шығар орнын тап.

Ертең бар да,
Ақша ал да,
Оны жұмсау жөнін біл.
Жоқта сасып
Қалмауыңның шегін біл.
Жұмсасаңыз жоспарсыз,
Әлі талай қақсарсыз!

Еттен, майдан,
Сүт пен шайдан
Аямай-ақ ақшаны.
Мола йт нанды…
Тыңайт әлді,
Қоя тұрып басқаны.
Болса денең – бойың сау,
Ақылың сау, ойың сау.

Папиросты,
«Тентек досты»
Сиреткенің жөн болар-
Бос жүрісің,
Қыдырысың
Азар болса кем болар…
Сән болмайды көк түтін,
Әл болмайды «бір жұтым»…

Мұным шыным,
Таза сырым
Айтқаныма ұрыспа!
Істе де іс,
Аяма күш,
Тұрмысыңды дұрыста.
Тұрмыс түзер бойыңды,
Бойың түзер ойыңды.