Сөйлеші тебіреніп дарқан далам ,
Таныссын тарихыңмен ақын балаң .
Елімнің жарық Айдай бостандығын
Кезінде аңсап өтті қайран бабам .

Үңілсем тізбектелген сол жылдарға ,
Күрсініп ойланамын.....

Барасың қайда асығып ,
Төбеден Күнді жасырып ?
Таң нұры жылжып биіктен
Сәулесін жатыр....

Қара бұлт қаптап шың басын ,
Түйдектей төкті тұнбасын .
Тал менен терек мүлгиді
Күткендей болып сырласын .

Төгесің моншақ селдетіп ,
Кетасің кейде.....

Өзгертті күннің нұры жаздың тағын ,
Бақтардың жаңалаштап жапырағын .
Сұрша күз ен байлықты именденіп
Еңбектің тасқындатты дариясын .

Жамылған жасыл – желек кең даланың ,
Бояуын сырып тастап....

Кеттің бе күзім сарғайып .
Барамыз біздер қартайып ?
Жасыма дейсің ой салып
Жатыр –ау өмір ортайып !

Жап – жасыл тұрған тал еді ,
Жарасқан күнім....

Сағынып келсем алыстан,
Ауылдан түтін жарысқан.
Будақтап барады жол шегіп
Көктегі бұлтпен табысқан.
Қайырмасы:
Киелі едің сен маған,
Босағаң берік....

Іздедім сені таппадым,
Асылдан туған аппағым.
Биікте тұрған қол жетпес,
Жауқазын болды жас шағым. . Қайырмасы:
Даланы кездім....

«Қыз қайда құдашадай көзі күлген» ,
Айтқызбай жан сырыңды өзі білген .
Ақ пейіл сезіміңді тербеткенде
Жігіттің арманы жоқ....

Өтіп жатыр зымырап күн тізбегі ,
Бабалардың рухы бар бір кездегі .
Егемен ел —- Отаным мықты тірек
Қандай жарқын көңілді ел біздегі .

Шаттығымды арқалап мен келемін ,
Тәуелсіздік есігін ....

Қыран құстай қос қанаты талмайтын ,
Ер боп тудың бостандықты қорғайтын .
Жер бетінің тіршілігін жаңартып
Ғасырлардың Ұлы болдың қолдайтын .

Азияның көк Барысы атанып ,
Алты алаш қазағыңды.....