Cәбит Мұқанов (Шарқ ұрып жүргенімде, көкте ұшып)

Шарқ ұрып жүргенімде, көкте ұшып,
Көктің мөлдір сәулесін судай ішіп,
Қарадым бір заманда жер жүзіне
Ойыма туысқаным - адам түсіп.
Байқасам, әлі де көп жылағандар,
Жәрдемді еркіндерден сұрағандар.
Өзі қожа, басқаны құлы қылып,
Бауырын езгілеген адамдар бар. •
Көкке мен өрлеймін бұдан арман,
Маған серік адамдар кейін қалған,
Қызыққа берілудің сәні бар ма,
Жылаған кете барып бауырлардан.
Қайтайын, аралайын соның бәрін,
Қырайын адамзаттың азғындарын,
Әперіп теңдіктерін қолдарына,
Уатып, қуантайын жылағанын.
Менің өмірім күрестің нағыз іші,
Сыналатын заман бұл ердің күші,
Күрессіз көктің қазір керегі жоқ,
Көңлімнің күрес қана қуанышы.