Бір күні Қазақстан тарихы сабағы барысында нақты жауабы жоқ бір сұрақпен оқушым мені тығырыққа тірегені бар,сол себепті осы жобаны жазбаққа бел байладым.Кемшілігі болып жатса сөкпейсіздер деген үміттемін.
Балалардың бірлік, ынтымақтастық туралы түсініктерін кеңейтіп, көп ұлтты халқымыздың тыныштығы мен бірлігін нығайтуға ат салысатын азамат болуға тәрбиелеу.
Балалардың бірлік, ынтымақтастық туралы түсініктерін кеңейтіп, көп ұлтты халқымыздың тыныштығы мен бірлігін нығайтуға ат салысатын азамат болуға тәрбиелеу.
Біздің үйден жұрт жаңалық табатын, Әкем елге хабар беріп жаңа тым, Әңгіме айтып отыратын, түзетіп Москваның уақытымен сағатын. "Соңғы хабар" болып, даусын ашты ма, Радио тыңдамасаң — бас кінә.......
Актуальность темы. Существует множество идентичностей (социальная, этническая, языковая, половая, государственная, гражданская, культурная, профессиональная и т.п.), важнейшим признаком которых является язык. Классическое примордиалистическое понимание идентичности, согласно которому идентичность является данной и фиксированной, не имеет поддержки среди современных исследователей, тем не менее такое понимание остается распространенным практически во всех культурах: считается, что каждый человек может (и должен) быть отнесен в конкретные, неизменяемые категории, особенно в этнические. Согласно приморднализму, этничность - это заданная характеристика, человек рождается уже принадлежащим к определенной этнической труппе, религии, языку, социальным нормам. Примордиализм, как и структурная лингвистика, основывается на категориальном подходе к миру - объективно существуют четко разграниченные категории, и каждый человек принадлежит либо к одной, либо к другой. Опыт исследований последних десятилетий показывает, что идентичность динамична: на самом деле человек не всегда способен четко определить свою идентичность (существует термин “маргинальная идентичность”); одна идентичность меняется на другую (был гражданином СССР - стал гражданином Казахстана; был христианином - стал мусульманином); более того, можно манипулировать идентичностью для политических и иных целей (например, этническая мобилизация, интеграция гражданского общества) или создавать и даже “продавать” новые идентичности (например, советская идентичность) и т.п. Несостоятельность примордиализма привели к появлению двух других подходов к изучению идентичности: инструментализма и конструктивизма. Инструментальный подход к идентичности как средству, используемому элитой для признания и получения власти. В этом случае политиками и учеными создается и пропагандируется мифология об этносе и его статусе. В последнее время появились работы, в которых анализируется роль государства в создании этнической и гражданской идентичности, аналогично тому, как описывалась роль советского аппарата и национальных лидеров в формировании советских наций и “советского народа”. Следует заметить, что многие государства создавали этническую, гражданскую, расовую, языковую идентичность, например, посредством манипуляций переписей населения или в процессе выдачи официальных документов. Известно немало случаев, когда этническая принадлежность человека определялась по каким-то предписанным правилам, например по этнической принадлежности отца (а не матери), как это было в СССР; по территории проживания или языку, как во Франции; по определенному количеству крови, как в Германии, где разделение между евреями и немцами было количественным (чтобы считаться евреем надо было иметь трех или более евреев дедушек и бабушек). Практика манипуляции национальности, конечно, влияет на чувства принадлежности индивида ,что и использовалось для определенных политических целей. ....
Актуальность темы. Существует множество идентичностей (социальная, этническая, языковая, половая, государственная, гражданская, культурная, профессиональная и т.п.), важнейшим признаком которых является язык. Классическое примордиалистическое понимание идентичности, согласно которому идентичность является данной и фиксированной, не имеет поддержки среди современных исследователей, тем не менее такое понимание остается распространенным практически во всех культурах: считается, что каждый человек может (и должен) быть отнесен в конкретные, неизменяемые категории, особенно в этнические. Согласно приморднализму, этничность - это заданная характеристика, человек рождается уже принадлежащим к определенной этнической труппе, религии, языку, социальным нормам. Примордиализм, как и структурная лингвистика, основывается на категориальном подходе к миру - объективно существуют четко разграниченные категории, и каждый человек принадлежит либо к одной, либо к другой. Опыт исследований последних десятилетий показывает, что идентичность динамична: на самом деле человек не всегда способен четко определить свою идентичность (существует термин “маргинальная идентичность”); одна идентичность меняется на другую (был гражданином СССР - стал гражданином Казахстана; был христианином - стал мусульманином); более того, можно манипулировать идентичностью для политических и иных целей (например, этническая мобилизация, интеграция гражданского общества) или создавать и даже “продавать” новые идентичности (например, советская идентичность) и т.п. Несостоятельность примордиализма привели к появлению двух других подходов к изучению идентичности: инструментализма и конструктивизма. Инструментальный подход к идентичности как средству, используемому элитой для признания и получения власти. В этом случае политиками и учеными создается и пропагандируется мифология об этносе и его статусе. В последнее время появились работы, в которых анализируется роль государства в создании этнической и гражданской идентичности, аналогично тому, как описывалась роль советского аппарата и национальных лидеров в формировании советских наций и “советского народа”. Следует заметить, что многие государства создавали этническую, гражданскую, расовую, языковую идентичность, например, посредством манипуляций переписей населения или в процессе выдачи официальных документов. Известно немало случаев, когда этническая принадлежность человека определялась по каким-то предписанным правилам, например по этнической принадлежности отца (а не матери), как это было в СССР; по территории проживания или языку, как во Франции; по определенному количеству крови, как в Германии, где разделение между евреями и немцами было количественным (чтобы считаться евреем надо было иметь трех или более евреев дедушек и бабушек). Практика манипуляции национальности, конечно, влияет на чувства принадлежности индивида ,что и использовалось для определенных политических целей.....
Данная дипломная работа посвящена языковым реалиям и способам их перевода; эта проблема является одной из наиболее спорных в переводоведении. История изучения вопроса. Перевод как вид духовной деятельности человека восходит еще к глубокой древности. Он всегда играл существенную роль в истории культуры отдельных народов и мировой культуры в целом. Основоположниками отечественного переводоведения можно считать А.М. Горького, К.И. Чуковского и А.В. Федорова, одними из первых описывавших принципы художественного перевода. С середины 20 века (после Второй мировой войны) стали появляться не только статьи по вопросам перевода, но и учебные пособия; активно начала разрабатываться теория машинного перевода. Лингвисты занимались изучением процесса перевода, построением его гипотетических моделей, сопоставляли тексты оригинала и перевода с целью установления лексических, грамматических и текстовых соответствий, описывали переводческие приемы при передаче содержания оригинала, разрабатывали критерии эквивалентности (адекватности) перевода. В теории перевода детально разрабатывался вопрос о переводе класса безэквивалентной лексики и реалий - "единиц национального языка, обозначающих уникальные референты, свойственные данной лингвокультуре и отсутствующие в сопоставляемой лингвокультурной общности. В отечественном языкознании накоплен богатый материал, содержащий разноаспектные описания реалий ряда языков в сопоставлении с русским языком. Английским реалиям посвящены работы Л.С. Бархударова, Г.Д. Томахина, Комиссарова. и других исследователей. Проблемы, связанные с изучением языковых реалий, их передачей при переводе освещаются в работах исследователей лингвокультуроведов. Актуальность данной темы заключается в том, что переводчик сталкивается с проблемой перевода реалий очень часто. Реалии, относясь к несовпадающим элементам языка, обозначая понятия, чуждые для других культур, всегда представляют в процессе перевода особую сложность. Эти сложности, с другой стороны обеспечивают интерес к данной проблеме Научная новизна работы состоит в исследовании функционирования реалий в художественном тексте их перевода для воссоздания национального колорита произведений. Целью данной работы является исследование реалий как лингвистических единиц и обзор основных способов их перевода. Для решения поставленной задачи в работе представлена классификация реалий по различным признакам, а также основные способы их передачи в язык перевода. ....
1955 жылдың 12 ақпанында КСРО-ның Жоғарғы Кеңесі ақылдаса келе, континенталды балистикалық зымыранды сынақтан өткізуге бел буды."Байқоңыр" ғарыш айлағын Қазақстанда тұрғызу туралы шешім қабылдады. 1957 жылдан бері "Байқоңыр" әлемдегі тұңғыш және көлемді айлақ болып келеді.
1957 жылдың 4 қазанында Ресей мемлекеті орбитаға алғашқы жасанды жер серігін ұшырды (Спутник-1). Ол орбитада 1957 жылдың 4 қазаны мен 1958 жылдың 4 қаңтары аралығында, яғни.....
Ұсынылмақ кітапты жазуды қолға алғандағы мақсатым – қазақтың шертпе күй өнерінің мектептері туралы А.Жұбанов, Уәли Бекенов, Ақселеу Сейдімбек сияқты ғалымдар айқындап кеткен зерттеулерді қазіргі күйшілікті кәсіби оқыту бағдарламасына мүмкіндігінше қоғамдап енгізу екенін ашық айту. Себебі, аталған ғалымдардың күйшілік үрдісті жаңа заманда жаңғырту жайлы жазған еңбектері қашанда маңызды, арнайы білім ошақтарындағы оқыту ісі мен дәстүрдің арасындағы алшақтықтың бар екенін қадап айтқан Ақселеу ағамыз домбыра методологиясына этнопедагогикалық салт қағидаларын төтенше енгізуді ұсынған болатын, зерттеушінің ойынша байырғы домбырашылықты қайта тірілтудің жолы түпнұсқалық күй мақамы мен оның жазбасын қолға алудан басталмақ. Бұл мәселенің оқу орындарына қозғау салғанын әрі нәтижелі ғылыми тұжырым болғанын уақыт көрсетіп отыр. Шертпе өнерінің ежелгі сарыны ұлтымыздың санасынан өшпеу үшін тер төгіп, арда күйдің мың толғауын біздің қолымызға аманаттаған - Әбікен, Сүгір, Аққыз, Мағауия, Төлеген, Генерал, Боранқұл, Тайыр, Бағаналы сияқты саңлақтардың аты алашпен бірге мәңгі жасамақ. Шертпе ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып келеді, алдыңғы буын ағалардың ізін Мұхамеджан, Дәулетбек, Таласбек, Білал, Секен, Рымхан, Мұқаштар жалғастырды, олардың артынан Базаралы, Саян, Сәрсенғали, Қайраттар келеді, әр қайсысы да шертпе күйдің дамуына хал-қадарынша еңбек етіп жүр. Қазақ елінің шығысында салтанат құрған қоңыр күйдің болашағына кезінде алаңдаушылық болғаны рас, қазір сол кезеңдердегідей көңілдің күптілігі мүлде жоқ екенін айту парыз, себебі күйдің насихаты жақсы жолға қойылған, конкурстар мен концерттерде мектеби шектеулік жоқ, домбыра мамандығы бойынша оқу бағдарламаларында міндетті репертуар ретінде кіріктірілген. Алайда, күйдің түпнұсқалық орындаушылығы мен оның нотаға түсірілуі әлі де көп жұмыстар атқаруды керек етеді. Күйдегі ноталық жазбаның қазақы сөздегі тоникалық һәм силлабикалық буындарға сәйкес болуы жөнінде қазақ ғалымдары тарапынан жүйелі сөздер айтылып келеді, сол талаптарға сай осы жинақтағы күйлерді жазу барысында саздың ішіндегі сөзге тәуелді буындарды такт арқылы бөлуді басты бағыт етіп алуға тырыстым. Біршама күйлер алғаш жарияланып отыр, қырғыз қомузының күйлерін домбыраға қотару ісі де кейінгі кезде айтылып жүрген түркілік мәдени тұтастық түбірінен туындады, болашақта қырғыз, өзбек, татар, әзірбайжан саздары қазаққа ортақ мүлік болары даусыз, әзірге жақын туысымыз қырғыздың шертпесі соның бастамасы болсын. Күй ноталары оқыту тәжірибесінен өткен, емтихандар мен конкурстарда орындалған, әуенін жазбамен салыстыру үшін дыбыстық таспалар мен күйтабақтар тізімі кітаптың соңында келтірілген. Оқырманға тағзым. ....
Зерттеудің мақсаты: Күн жүйесінен өзге экзопланеталарды зерттеу барысында анықталған Кеплер - 11 планеталар жүйесін зерттеп, оларда тіршіліктің болуы мүмкін бе? Болса адам үшін маңызы қандай екендігін анықтау. Зерттеудің міндеттері: 1. Түрлі ақпарат деректерін оқу, талдау, салыстыру. 2. Өзгелердің осы аталған тақырыпта білетіндерін тыңдау, ой бөлісу 3. Осы уақытқа дейінгі бар мәліметтерді көзіммен көру. 4. Көргендерімді, естігендерімді оқығандарымды жазу, суретін салу, макетін жасау. 5. Барлық жинақталған материалдарды талдай отырып ой қорытындысын шығару. Зерттеудің болжамы: Кейінгі кездері Кеплер орбиталық телескобының көмегімен анықталып жатқан экзопланеталардың тіршілік үшін үлкен маңызы бар деп болжаймын. Жұмыс жоспары: Кіріспе: І. ХХ ғ. адамзат тарихындағы «Ғаламды игерудің» маңыздылығы. ІІ. Негізгі зерттеу бөлімі. 1. Кеплер телескобының жұмыс істеу принципі 2. «Кеплер»- 11 жаңа планеталар жүйесі. 3. «Кеплер»- 22 би планетасы. 4. Өзге де жетістіктер Қорытынды. Жобамен таныстыру......
Кіріспе Әдебиеттің тегі бейнелеу тәсілінің үш түріне қарай жіктелетіні әдебиет теориясынан белгілі. Бірі – автордың өз атынан баяндау (лирикалық түр), екіншісі – кейіпкердің толғанысы (лирикалық түр), үшіншісі – кейіпкерге өзара қақтығысып сөйлесу (драмалық түр).Әдебиетте қалыптасқан қанша жанр болса, соның барлығының атқаратын қызметі – өмір шындығын әр қырынан танытып, көркем шындықтың суретін салуға септігін тигізу. Осы жағынан алып қарағанда, әр жанрдың, әрине, өзге ұтымды жақтары бар.Көркем әдебиеттің негізгі саласының, жанрының бірі – лирика. Лирикада ой мен сезім бірлесіп, терең қабысады. Оған тартымды күш-қуат дарытатын терең оймен суарылған, нәрленген жалынды сезім әсерсіз, құрғақ қағида-тұжырымдар арқылы берілсе, оқырманды тебірентпейді. Өмір, дүние, адам тағдыры туралы үлкен толғаныстан тумаған жай сезімшілдік лириканы жандандыра алмайды. Лириканың басқа жанрлардан айырмашылығы да, өзіндік артықшылығы да бар. Академик Зәки Ахметов «Лирикалық шығармада негізінен алғанда жеке адамның көңіл-күйі, сезімі суреттеледі. Нағыз лирикалық туындылар жеке адамның жан-дүниесін, толғанысын, тағдырын бейнелеп, сол арқылы бүкіл ортаны, қоғамды, заманды сипаттап береді»/1.216/. Адам жанының тереңдігіне бойлай білуді қажет ететін лирика жанрының өзіндік ерекшеліктері, оның өзге жанрлардан айырмашылығы орыс әдебиеттануында кеңінен зерттелеген. Атап айтқанда, Л.Гинзбургтің «О лирике», М.Гринбергтің «Лирическая поэзия», «Три грани лирики». Ал Михайловтың «Лирика сердца и разума», М.Поспеловтың «Лирика среди литературных родов», В.Бузниктің «Лирика и время», Л.Г.Фризманның «Жизнь лирического жанра», Полкиннің «Лирика как искусство стихотворного слова», т.б. еңбектерінде лирика мәселесі кеңінен сөз болса, қазақ әдебиеттануында да осы жанр төңірегінде жазылған көптеген ғылыми кітап, монография, мақалалар да баршылық. А.Байтұрсыновтың «Ақ жолынан» бастап, Ж.Аймауытовтың «Мағжанның ақындығы туралы», Қ.Жұбановтың «Замана бұлбұлдары», Қ.Жұмалиевтің «Қазақ әдебиеті тарихының мәселелері және Абай поэзиясының тілі», Е.Ысмайловтың «Ақындар», М.Қаратаевтың «Шеберлік шыңына», М.Дүйсеновтың «Қазақ лирикасындағы тақырып пен көркемдік шешім», М.Базарбаевтың «Көрікті ойдан көркем сөз», З.Қабдоловтың «Сөз өнері», С.Қирабаевтың «Әдебиет және дәуір талабы», З.Ахметовтың «Өлең сөздің теориясы», Б.Кәрібаеваның «Қазіргі қазақ лирикасының поэтикасы», Қ.Жүсіптің «Қазақ лирикасындағы стиль және бейнелілік», т.б. көптеген еңбектерде қазақ поэзиясы, лирикасы жүйелі түрде талданып, зерттелініп келеді. Қазақ поэзиясындағы сапалық күрт өрлеу, жедел кемелдену, негізінен 60-жылдардан басталады. Поэтикалық даму шексіздігінің әр тұсынан бір толқын көтерген қуатты жарылыстар мен дүмпулер кезеңі боп тұратыны белгілі, 60-шы жылдар феномені де сол тектес бір «қопарылыс» мезеті еді. Оның тарихи себептері саяси, әлеуметтік-психологиялық дәйекті негіздері бар. Бұл өзі социалистік Құрылыс ауқымындағы демократияның сәл де болса кеңейе түскен, И.Эренбург «Жылымық» (оттепель) деп ат қойған кезеңде, жеке адамға, оның жан дүниесі мен рухани ділгірлігіне тереңдей үңілуге шақырған уақыт талабына, қоғамдық сана-сезімнің өрлеуіне тұспа-тұс келген, сонымен тікелей байланысты құбылыс болатын. Жеке бастың қадірі туралы концепцияның қайта жандануы лириканың да кібіртігін жазып, тұсауын шешті. Лирика кенет шешіліп, өз тілімен сөйлей бастады. Дүниеге кәдімгі ет пен сүйектен жаратылған жанның болмысынан сәулеленген поэзия келді. Лирикалық кейіпкер арқылы адам жанының тереңі, қасиет-қуаты пердесіз көрініс тапты. Қазақ поэзиясындағы осы жаңа дәуір О.Сүлейменов, Қ.Мырзалиев, Т.Молдағалиев, С.Жиенбаев, М.Мақатаев, Ф.Оңғарсынова, Ж.Нәжімеденов, Т.Айбергенов, К.Ахметова т.б. есімдермен тығыз байланысты /2.63/.....
Барлық кітаптарда алғысөз әрі бірінші, әрі ең соңғы нәрсе; ол не кітаптың жазылу мақсатын түсіндіреді де, не дәлелдер айтып сынға жауап береді. Әдетте оқушылардың рухани жағында да, журналдардың сөккенінде де жұмыстары болмайды, сондықтан олар алғысөзді оқымайды да. Әсіресе бізде мұның былай болуы өте күйінішті. Біздің халқымыз сондай жас, сондай ақкөңіл ғой, мысалдың аяғынан ақыл айтқан сәуегейлікті таппаса оны ұға алмайды. Олар қалжыңды түсінбейді, мысқылды сезбейді; олар асылында қисық тәрбиеленген. Олар осы күнгі білімпаздық бұрынғыдан гөрі өткір және көзге түсе қоймайтын, мақтау пердесін жамылып отырып, қарсыласуға мұршасын келтірмей тура соғатын құрал тапқанын, сондықтан тәуір орта мен тәуір кітапта балағатқа орын болмайтынын әлі білмейді. Біздің халық біріне-бірі қарсы екі орданың төңірегіне жататын екі дипломаттың әңгімесін естігеннен кейін, е, бұлар өздерінің сыпайы достығы үшін әрқайсысы өз үкіметін алдап жүр екен ғой деген қорытындыға келетін провинциалдарға ұқсайды.
Бұл кітап жуық арада бірқатар оқушылардың, тіпті, журналдардың сөздің тікелей мағынасына сену зардабын тартты. Біздің заманның геройы тәрізді адамгершіліктен жұрдай біреуді бізге үлгі етіп тартты деп біреулер өте қатты намыстанды, ал, енді біреулер шығарушы өз портретін және өзінің таныстарының портретін суреттеген екен десті... Тым ескі, бишаралық қалжың! Шамасы, өзіндегінің бәрі жаңарып жатқанда осы бір сандырақтары жаңармайтын болған-ау, русь тегінде солайша дүниеге келген ғой. Сиқырлы әңгімелердің ішіндегі ең барып тұрған сиқырлысының өзі де бізде біреуді балағаттау үшін жазылыпты деген даудан аулақ бола қояр ма екен! .....
Қажаумен кезбе түйсік тым ежелгі, Бұғауын дәуір, дағды үзе берді. Жабайы аң қатты ұйқыдан көзін ашып, Кісенін сілкіп тағы түрегелді.
Бэк газет оқымайтындықтан бір өз басына ғана емес, Пюджеттен Сан-Диего шығанағына дейінгі бүкіл сүйекті де сіңірлі, жүндес ит атаулыға төніп келе жатқан қауіпті аңдаған жоқ. Мұның бәрі поляр түнегіне түртпектеніп өткен біреулер сары металға кезігіп, сол олжаны көлік-кеме компаниялары дабырлатып жер-жаһанға жайған соң мыңдаған адамның Сібірге қарай лап қойған сәтінен басталған-ды. Ол адамдарға ауыр жұмысқа жарайтын мығым, өздерін аяздан сақтайтын қалың да сабалақ жүнді, ірі тұрпатты иттер қажет-тін.
Бэк күнгей Санта-Клара алқабындағы үлкен үйде мекендейтін. Жұрт бұл орынды "судья Миллердің үй-жайы" деп атайды. Бұл өзі жол аузынан сырттау, жартылай ағаш тасасында тұрған үй еді, тек бұта арасынан баспанаға жағалай, жапсарлата салған кең де, саялы дәліз ғана көрініп тұрады. Үйге қарай қиыршықтастан төселген жіңішке жол бар. Ол бұтақтары ию-қию бытысқан сымбатты теректер түбіндегі көк шалғынды қақ жара өтеді.
Үй сыртындағы жер тіптен кең. Онда қаптаған ат қараушылар мен олардың көмекшілері күйбеңдеп жүретін кең жылқы қоралары тұр, қызметшілерге арналған жабайы жүзім саясындағы іркес-тіркес үйшіктер мен жүйелі салынған өзге де аула құрылысы көп. Ал бұлардан әріректе көкмайса жайылым, жүзімдіктер, жеміс-жидек, бау-бақша көз тартады. Мұнда терең құдықтан су тартатын қондырғы мен судьяның ұлдары әр таңда, күн ыстықта тіпті түсте де шомыла беретін таспен цементпен шегенделген жүзу әуізі де бар.
Баяғыда бір диірменші болыпты. Әлгі диірменшінің әрі ақылды, әрі мықты бір жақсы есегі болса керек. Жануар диірменде көп жыл қара жұмыс істеп, қап-қап ұнды таси-таси, ақырында әбден қартайыпты.
Бір күні иесі есегіне қараса, құр сүлдері тұр, жүк тасыр қауқары қалмапты, сондықтан да оны ұрып-ұрып қуып жібереді.......
Ұсынылмақ кітапты жазуды қолға алғандағы мақсатым – қазақтың шертпе күй өнерінің мектептері туралы А.Жұбанов, Уәли Бекенов, Ақселеу Сейдімбек сияқты ғалымдар айқындап кеткен зерттеулерді қазіргі күйшілікті кәсіби оқыту бағдарламасына мүмкіндігінше қоғамдап енгізу екенін ашық айту. Себебі, аталған ғалымдардың күйшілік үрдісті жаңа заманда жаңғырту жайлы жазған еңбектері қашанда маңызды, арнайы білім ошақтарындағы оқыту ісі мен дәстүрдің арасындағы алшақтықтың бар екенін қадап айтқан Ақселеу ағамыз домбыра методологиясына этнопедагогикалық салт қағидаларын төтенше енгізуді ұсынған болатын, зерттеушінің ойынша байырғы домбырашылықты қайта тірілтудің жолы түпнұсқалық күй мақамы мен оның жазбасын қолға алудан басталмақ......
Почему я люблю свою Родину? Конечно, потому, что я здесь родилась и живу. Потому, что здесь живет моя семья, мои друзья. Здесь я учусь музыке и танцам. Но разве любят Родину только из-за этого? Нет! Россия – это самая большая страна на нашей планете! Здесь самая богатая и уникальная природа. Россия славится великими людьми и их достижениями. Всему миру известны такие имена, как А.С. Пушкин, Л.Н. Толстой, Ф.М. Достоевский, которые представили.....
Өткен жолы қызбен танысудың тиімді тәсілдерін ұсынған едік. Енді көлденең көк аттымен таныса бермейтін көшеде кезіккен көріктілер аяқ астынан қалай танысып қалғанын өзі білмей қалуы үшін сөзді қалай бастау керек деген сұраққа жауап іздейік.
Сабақтың тақырыбы: Ғарышкерлер Сабақтың мақсаты: оқушылардың ғарыш туралы түсініктерін кеңейту. Еліміздің мақтаныштары – қазақ ғарышкерлерімен таныстыру. Міндеттері: а) оқушыларға ғарышкер өмірінен мағлұмат беру, ойын дамыту. Ой-өрісін кеңейтіп, сауатты оқуға жаттықтыру ә) Оқушылардың сөздік қорын байытып, тіл байлығын молайтып, ойлауға, армандауға баулу; б) Ғарышқа тек қана өте білімді, денсаулығы мықты, спортпен үзбей шұғылданып...
Домбыра көне аспап және ол қазақпен кіндіктес ұлыстардың бәріне ортақ мүлік, себебі домбыраның жасы қазақ хандығынан үш мың жылдай үлкен, дәуірлей тексергенде аспап аттары әртүрлі диалект салдарынан өзгеріске ұшырағанымен түбі бір екені айдан анық білініп тұрады. Толғамды мәселелердің сырына үңілместен бұрын, әуелі аспап жайына түсіндірме бере кетейік. Қазақтың домбырасы түркі-монғол (арғы атасы – ғұн) мәдениетінің меншігі, тамыры тарихқа терең жайылған, байырғы аспап. С.Өтеғалиева Орталық Азиядағы танбуртекті аспаптарды үш топқа бөледі: Сібір-Алтайлық, Ортаазиялық, Таяушығыстық (Хордофоны Средней Азии. Алматы-2006. 39-бет). Осы тұжырыммен қарасақ біздің шертпелі аспаптарымызды...
