Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Сені сүю....)

Сені сүю – күрсініп, күнде күту хатыңды...
Хат жазам деп мен де сан, түнге қалам матырдым.
Түнге қалам матырдым, жаныма іздеп бәтуә,
Қаламымның ұшында ауылымның оты бар.

Самайымның тұсынан аққан күнді санадым.
Сені сүю – әлемге маңдайдан....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Жекеқоңыр)

Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,
суландыра бердің-ау көңіл көзін.
Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың...
Көп өксіктен көкірек сөгілгесін...

Жалғыздық тұр түріңнен байқалып шын.
Сол шындықты қосыла....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Түнгі күзет)

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Не деп саған жазайын,.. төбет үрген...
Сандырақтап Түз жатыр....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Көктем)

Болмаса да сондайлық орындар түк,
Ерте тұрғам (төлдегі тәлім-тәртіп).
Қаңқылдаған әуеде сары ала қаз
Бара жатқан секілді горн тартып.

Иірілер шаруаның ұршығы – мен,
Бұл науқанға әу....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Түсжорыған)

Төл науқаны ұлғайтар іс көлемін.
Төбемізде – түйе-бұлт, кішкене Күн.
Күні бойы қой бағып, түні бойы
қозы иісіндей қоңырқай түс көремін.

Табиғаты түсімнің – ірі сұрақ,
Өлөң деймін сәл....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Шексіздіктен сен де бірде оралдың....)

Шексіздіктен сен де бірде оралдың,
Шексіздіктен мен де бірде оралдым...
Жанарына құйып алып ғаламды,
Біздің ортақ Тағдырымыз жаралды!

Ышқындырып уақыттың сартабы,
Іздегенде жан мен тәнге ортақ үн,
Биіктік боп көріндің....
Өлеңдер
Толық

Тыныштықбек Әбдікәкімұлы

«Қастерлеген хатыңды, бағалаған,
Аман-есен мұндағы жаман ағаң.
Қақпақылдап тынымсыз жел уақыт,
Қаңбақ-күндер келмеске домалаған.

Төлдеп болды қолдағы ырысты мал,
Жүрегіңді тербетер тыныштық-ән.
Бүгін аспан боталап....
Өлеңдер
Толық