Қадыр Мырза Әли
Қасқыр
admin27.04.201900107
Қарғысы ма қозы-лақтың ондаған,
Қапылыста қолға түсті оңбаған.
Құлыптаулы темір тордан — қапастан
Қайтып шығу бола қоймас енді оған!
Аузына алмас арыстаның қалдығын
Көкжал еді,.....

Бір күні қарны ашқан күшік тауда қаңғып жүрсе, қасқыр жүгіріп келіп:
– Ей, күшік, мен сені жеймін! – депті.
– Қой, көкешім, қой! Әуелі мені тойғыз,сонан соң жерсің, – депті күшік.
Қасқыр:
– Жарайды, жарайды! Менің соңымнан қалмай ере бер, – депті.
Екеуі бірге келе жатып, бір топ сиырды көріпті. Қасқыр өзінің жолдасына қарап:
– Маған қарашы, менің көздерім, құлақтарым, ауызым, құйрығым қандай екен? – депті.
– Сенің екі көзің шоқтай қызарып....

Түлкі деген қу ғой,
Жүрген жері шу ғой.
Жатып алып жағада,
Іздегені ду ғой.