Түрім де бұзылғандай сен кеткелі,
Еш кетіп сезімімнің еңбектері.
Аспан өзі күрсініп тұрғанменен
Жұбатуға тырысты жер-көк мені.
Қиын болып кетті ғой сен кеткелі.
Ісімнің де түк емес.....

Күз келiп, боялсада түр түсті алап,
Мен жүрмiн құрылыста "кiрпiш" қалап.
Үйлену оңай емес, дегенменен,
Үй салуға керек қой тың, күш талап!
Жүрсемде шеберлердiң жолын қуып,
Сәтсiздiк алғандай ма торын құрып.
Сенi ойласам шегенiң.....

Сезімнің біле алмай бағасын,
Талайлар жүр оны саудалап.
Дәл саған жоқ менің таласым,
Жүрген көп мені де қаумалап.
Тәкаппар жаралсақ сен де мен,
Жөн дер ем, кеткенді иілмей.
Алайда дос сезім.....

Шарпып өткенде таныс бір жалын
Шақырдың бізді, Айғайқұм.
Шыңыңа апарып табыстырғаның
Шимайы шығар маңдайдың.
Алға ұмтыламыз, алаңдамаймыз,
Ажырамастан қолымыз.
Артымызда әне, айғыз да айғыз
Айғайлап жатыр.....

Шарболатты суға сал,
Қызып тұрған шағында!
Елден ер боп тумасаң,
Енші даулап қағынба.
Бас құлықсыз құлаққа,
Тез жүрмейді құнысқа.
Жата берсе қынапта,
Қылыш шіркін......

Көгенге көзі көнбеген,
Көкірегінде шамы сөнбеген,
Іріден ізет көре алмай
Іріген іші шерменен,
Санасы самсоз жүрсе де
Санатқа, санға енбеген,
Асыл бір туған......

Ұрпағың туса қағынып іштен,
Салтыңды қайтем салынып ішкен.
Өмірді қиып кеткені қанша,
Өкпе мен бауыр қабынып іскен.
Ас суың ба еді атаңнан қалған ,
Ішпеген адам қатардан қалған.
Салбырап көктен түспеген шығар,
Сары ауыз неме сақалдан алған.
Сарқылып қалған......

Ақты жұлдыз тас төбемнен "ағалап",
арашаға түспедім.
Салдақы түн сақ-сақ күлді табалап,
бармағымды тістедім.

- Жаз өт-ті-і! - деп жасыл бояу жылайды -
мен қайтейін......

Сені сүю – күрсініп, күнде күту хатыңды...
Хат жазам деп мен де сан, түнге қалам матырдым.
Түнге қалам матырдым, жаныма іздеп бәтуә,
Қаламымның ұшында ауылымның оты бар.

Самайымның тұсынан аққан күнді санадым.
Сені сүю – әлемге маңдайдан....

Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,
суландыра бердің-ау көңіл көзін.
Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың...
Көп өксіктен көкірек сөгілгесін...

Жалғыздық тұр түріңнен байқалып шын.
Сол шындықты қосыла....