Жылылық шашқан күнімсің,
Шуағын шашқан балаңа.
Бір қуат алады өзіңнен
Сағат сайын сан бала.

Өзіңсің өсір тірегім,
Аман жүрші анашым.
Жарқырай берші жайнашы
Тілейді соны балаң шын.

Дос дегенің серігің,
Дос дегенің адалдық.
Бірге жүріп бірге өскен,
Достық деген шын пейіл.

Доссыз өмір сүргенің
Көйлеңкеңмен жүргенің.
Досың бір сәт қиналса,
Түсін оның жүрегін.

Кітап деген данышпан ой біліңдер,
Кітап ақыл сенімді дос сеніңдер.
Кітап ашқан - әрбір адам көздерін
Кітап оқы, боласың шын кемеңгер.....

Анашым күн нұрындай сәуле шашқан
Мейірімді жүрегімен баулап алғаш.
Кіп кішкене кезімде кірпік қақпай,
Түніменен әндетіп мені баққан.

Ана деген әлемнің күнімен тең
Күн болмаса әлемнің мәні неден?
Сол секілді анаңныңда орыны бөлек,
Ана асыл жүректің әнімен тең.

Бұл қай мезгіл?
Жаз ба, күз бе,
Қыс па, көктем бе?
Жоқ. Төрт мезгілдің орны аусып кеткен бе?
Кезек-кезек ауысады төртеуі
Біреуі кетеді, келесісі жеткенде.

Туылдың да тоғызында ақпанның.
Хан Тәңіріне жан сырыңды ақтардың.
Сұлулығы, суықтығы ақ қардың.
Ұқсайды ғой күлкісіне баланың.....

Ыбырай ата айтқандай,
Жақсы оқиық, балалар.
«Тілегенің алдыңнан,
Іздемей-ақ табылар».....

Соғыс кезде салып атой – дүбірді,
Бабаларым күресіп, жауға қарсы жүгірді.
Ата жауға қарсы шығып, қан кешіп,
Қорғады олар ұлан байтақ жерімді.....

Отан! Отан! Отан! - Әдемі
Отанда бар әлемнің сәулесі.
Отаным бар Тәуелсіз,
Отаным бар кең байтақ.

Сезініп өлең-жырдың ғаламатын,
Ұмытылмас ешқашан ұлы ақын.
Халқының данышпаны ұлы Абай
Жырымен таңғалдырған жамағатын.

Ғажайып сырға толы өлеңдерің,
Тебіренеді толқындай жан жүрегім.
Бүгінгі ұрпақ сусындап жырларыңнан
Жалындап шабыт алып шарықтаған.