Күләш Ахметова (Достық жыры)

— Досым!
Сен сезінесің бе?
Мұңайған кезім есімде:
Көңіл гүлін сарғайтып күз дегенің,
Әрі аударып қуаныш бізден өңін,
Жалғыздықтан жүрегім сыздағанда
Жұбаныш қып
Өзіңді іздеп едім.
Ал кейін: ұғынасың ба?
Шаттықтың шұғыласында......
Өлеңдер
Толық