Бес кепені жағалай бес үй отыр,
Ақбөпе жоқ ішінде несіне отыр.
Мал бергені барады алып кетіп,
Кедейшілік қолымды кесіп отыр.
Ақа, Ақбөпе, мұны тыңда.

Айтып жүрген баяғы шының кәне,
Тыңдап жүрген баяғы жырың қане.
Ақбөпенің дертінен шыдай алмай,
Сауытбектің зарланып салған әні.
Ақау, Ақбөпе-ау, оу, оу, оу.....

Кеткенің бе, Ақбөпе, күдер үзіп?
Кетеріңде беріп кет түймеңді үзіп!

Беу, Әзизатай-Ақбөпе,
Енді есен бол-ай!....

Енді есен бол, Баянның қалған елі,
Сен де есен бол, Арқаның қоңыр желі-ай.

Ақбаян,
Ақ жүрегім көпке аян.

Қаз қаңқылдап жататын, қу сұңқылдап,
Құмық меруерт ақ қайран шалқар көлі-ай.....

Ат қайда Ақбақайдай шаппай желген,
Қыз қайда құдашадай көзі күлген.
Алыстан ат арытып келгенімде,
Шақыртпай еш адамға өзі келген.

Ахау-ау, сәулем-ай,
Өзі келген-ай,
Аха-ха-ау арманай.....

Ақ шоқы, бауырың жазық, басың биік,
Сен сонда мекендеген
Әй гигөй ерке киік ри-яй-ай.
Көрінген көз ұшында сағымдайсың,
Жете алмай арманыма,
Әй гигөй тарттым күйік ри-яй-ау.....

Тіл – бұлбұл, көңіл – бақша, ой – тас қорған,
Жігітке қиын екен ғашық болған-ай.

Ой, ақ сия-ай,
Ақ сұңқар,
Екі-ай бала-ай.....

Сен дегенде сәулежан, ей, ойым бөлек,
Он жасымнан өлеңге болдым зерек.
Ақ саусақ, қыпша бел,
Сағынсаң, сәулем, мұнда кел.

Бағаласам бағаңа жан жетпейді,
Айналайын көзіңнен дөп-дөңгелек.

Ақ саусақ, қыпша бел,
Сағынсаң, сәулем, мұнда кел.....

Қолыңдағы сақина қалайы ма,
Жаман жүрмес жақсының маңайына.

Ақ саусақ, қыпша бел,
Солқылдар соқса жел.

Сөзіңе сөз орнымен келгеніңде,
Сөйлеместен өзіңе қалайын ба?

Ақ саусақ, қыпша бел,
Солқылдар соқса жел.....

Ей, ақ қурай, қызыл қурай, қурай, қурай,
Құдайым қызды ауылмен сыбай қылғай.
Әкесін ала жаздай ауру қылып,
Шешесін естімейтін саңырау қылғай.

[Қайырмасы]
Домбырам басы бал қурай,
Басына қонған бозторғай,
Қалампыр мен насыбай,
Насыбайым болмаса,
Ауырады басым-ай.....

Ақ көйлек жыртылмайды, ей, кең болған соң,
Ойнайды екі жақсы, ей, ақ көйлек көңіл жай,
тең болған соң, айдой-әу.

Бұл жерге келмес едім, ей, келіп тұрмын,
Бұл жерде көңілге алған, ақ көйлек көңіл жай,
сен болған соң, айдой-әу.

Етегін ақ көйлектің, ей, бүрмелеген,
Ошаққа от жаға алмайды, ей, ақ көйлек көңіл жай,
үрмелеген, айдой-әу.....