Шетелге кетсеңдер де бауыр басып, Құтты орын тепсендер де ауырласып, Атажұрт шақырады тұқымым деп, Құшағын байтақ дала, тауың да ашып. Бөленіп онда .....
Монғол, жоңғар арт-артынан қаптаған Кезде елімді қалмады жау шаппаған. Ойран болып Отырарым, Саураным, Сонда болдым шұбырынды ақ табан. Енді ес жия бастағанда.....