Басында керегенің үрген қарын,
Көтердім жалғыз өзім соның бәрін.
Жүк қылып қара нарға артып едім,
Орнынан тұра алмады жануарым.

Басына қарағайдың көл тұрыпты,
Айтпаймын айт десеңде өтірікті.
Айтайын өтірікті ебін тауып,
Қан қылды бір санымды тышқан қауып. ....

Баласы қасқа айғырды өлтіріпті,
Құдайым айтқызбасын өтірікті.
Мың кісі бір тышқанға міңгесіпті,
Бәрін де тура тасқа тышқан өлтіріпті.

Міндім де осырақ қоңыз аяңдадым,
Аяңдап сол аяғыммен қоян алдым.
Қоянның бір әйдігін көрдім сонда,
Көтеріп қоңызыма қоя алмадым.....

Балға,шеге бұрылды,
Заттар еді бұрынғы.
Бала шегені қағып ап,
Әдемі үй құрылды!!!

Мініп алып құмырсқаға,
Барып келдім жұмысқа
Мен келіппін бір жаққа
Жұмысым екен ол жақта.

Қоңызға міндім,
Қоянмен жүрдім.
Гүлдерге қондым,
Бақытты болдым.

Осыдан сегіз ғасыр бес жыл алдын.
Келіп ем осы өңірге қадам басып.
Жасым менің 6-да туылған ем Қытайда,
Суши менен лапша жеп,
Өстім үлкен сарайда......

Мініп екі барысты,
Екі сиыр жарысты,
Он минуттың ішінде,
Екі айналды Марсты...

Ә дегенге мә десіп, өре тұрып,
Бет ауызды соққыға бере отырып,
"Құладым деп оқыста" ата....

Ақиқат пен өтірік - бөлек бесік,
Ар-ожданға жүрсек те көмектесіп.
Ажыратып болмайсың ақ-қараны,
Адамдардың өмірге көп өкпесі.

Даулы сөздің көрдім де елеп көбін,
Дұрыс пенен бұрысты.....

Өтірік өлең айттым да, қызға жақтым,
Кұмырсқаның асауын қойдай бақтым.
Асауын шегірткенің ұстап мініп,
Тау-таудан тарбаңдатып түлкі қақтым.
Бір қоянға міндім.....