Бөлім: «Нақыл сөздер»

Үй ішілік ахуал – өмір үшін мазасыздықтың бір көрінісі.

Бірқатар өркениеттер үшін адамның қуат-күші мен жануарлардың қуат-күші бірдей.

Жиһаздың да, басқа да заттардың да негізгі міндеті – адамдар арасындағы қарым-қатынастың орнына жүріп, олардың өмір сүріп жатқан кеңістігін толтыру.

Молшылықта заттың аздығы емес, тез бүлінетіндігі мұңға айналады.

Негізінде, робот – қашан да құл болып қала бермек.

Орын алмастыра алмаушылық бар екенін бадырайта білдіру мен иерархиялық рəсім зат біткеннің бəріне де тəн.

Көзқарас – бойға бітер қасиеттің ең қатерлісі.

Зат дегеніміз – ғажайып үй жануары.

Зат – біздің уақыт пен ажалға байланысты қорқыныштарымыздың аузына құм құятын тұрмыстық мифология.

Зат – адамның оған қатысты жасайтын қадамдарынан да гөрі күрделіленіп барады.

Зат – қоршаған ортасын қалыптастыруға келгенде адамның өзінің алдына түсіп алады да, оның əлдебір қадамдар жасауына ұйтқы болады.

Қашан да дайын тұрушылықтың соңы сөзсіз үрейге ұласады.

Американдық өркениет қаза мен ресми рəсімнен басқа жерде қара түстің не екенін білмейді. 

Кеңістікте – айна қандай рөл атқарса, сағат – уақыт үшін сондай рөл атқарады.

Адам – заттан, зат – адамнан еркін бола алмайды.

Түкке тұрмайтын бірдеңенің бəсін көтеру үшін – оның маңайында едəуір бос қуыс жасалады.

Тіл – ұзақ-сонар қызыл-жасыл метафорасыз күн көре алмайды.

Оқырман не бəрінен хабардар, не ештеңе білмейтін болуға тиіс.

Таза «иə» болмайтыны тəрізді, таза дарын деген де болмайды.

Ең бір сеніп қалуға болмайтын нəрсе – тарихтың метафизикалық ұстыны.

Деректің өзі – теория: сипаттап берсең болғаны.

Нүкте қашанда қалауыңызға қарай қойылады.

Тілге бұйырған тағдырдың өзі – тəннен бөлініп шығу.

Бір мезгілде əрі талдап отырған мəтіннен көз жазып қалмау, əрі өзің тапқан дүние боларлық бірдеңе жазып шығу – мүмкін емес.

Жай-жапсарын толық тəптіштеп əңгімелеу деген – маңызды деталь дегеннің бəрін сүзгіден өткізіп, сұрыптауға жатады: яғни цензура жасау деген сөз.