Анар шамшадинова шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Көңілімнің еркін ашып есігін,Жүрегімнің төрін саған ұсындым.Өмірімді арнасам да несі мін?Сенсіз тірлік ете алмаспын.Түсіндім.Тағдырымды берем сенің..

Жағасында теңіздің жылап тұрмын,Қиылмаған некесі қалындықтай.Көзден шаттық бұл күнде жырақ сырғып,Би билеп жүр толқындар халімді ұқпай.Сұқтанады..

Бар төзімім таусылып,Жан сезімді ұшырдым.Елесіңді қаусырып,Келмесіңді түсіндім.Сағынышқа батармын,Құмарлығым азайып.Өткенді ойлап жатармын,Ол бір..

Кештерде күткенім күлімдей,Еш жерден таба алмай күнімде.Түндерде сезгенім,КезгенімБәрі де қала ма білінбей?Сағыныш селіне төзгенім,Сүйгенің,Сенгенім..

Көңілсіз күндер басымда,Сені күтемін сұр түнде.Неге келмейсің қасыма?Көзде жасымды сүртуге.Бұл қалада жоқ қуаныш,Көктем кешікті сенімен.Болар жаныма..

Сенсіз қалып жабықтым,Қараңғы боп жарық күн.Ертегіге сол кез айналды ма?Бар бағым – сен,Ардағым ең –Зарықтым,Қадіріңді сан ұқтым.Саған ғашық..

Дүние даңғой,Тар өңір,Азаптың түрін сан тарттым.Бір болсақ деуші ең бар өмір,Қалайша жолда жалтардың?Алқымнан алса аңсарым,Сезімді сабыр..

Арманым болдың кәдімгі,Адайдың айбар бір ұлы.Құштарлық басты жанымды,Жүректе қайран жыр ұлып.Күтумен көзін талдырар,Біреуге асқақ арумын.Жақындап..

Жүрегімде жазулы тұр есімің,Күнәм болса, Аллам берсін кешірім.Сол жағада сені күтіп жүрмін мен,Айтшы, жаным,Қандай сенің шешімің?Бар санамды билеп..

Мені тағы да жылаттың,Рахымсыз, жауапсыз қалдың да.Несіне ұнаттым,Гүл аттым?Не күшің бар еді алдымда?Мені тағы да мұңайттың,Санамда сағыныш..

Жанғанда сезім гүл атып,Жанымды қойдың жылатып.Ғашықтық күшін сезіндім,Қалдым да сені ұнатып.Арманым болдың бүгінде,Бақ табармын ба түбінде?Азаптың..

Бойымда байырғы аза мұң,Ақымақ хаттарды несіне жазамын?Өзіңе кезігіп,Сезімге күң болдымДесем де күнәдан тазамын.Сәттерде есімнен жаңылам,Ойда – өлең..

Жағада жалғыз қап, жабықтым,Сен болсаң, мұң білмей күлер ем.Өмірім өзіңсіз бос екен, жаңа ұқтым.Сол жайлы бұл өлең.Құшардай сен кенет мені..

Өзіне өзі жұт пенде,Бақыты келмес күткенде.Ертеңің сенің не болмақ,Ертегің енді біткендей.Болмады елдің бірлігі,Содан да осы тірлігің.Суырып жазған..

Тілім өгей,Салтым қалмай сақтаған,Шарасыздық шырмауында ашындым.Шүлдірлеген білгірлері қаптаған,Нұр нұрлаған мына билік басынды.Жұртым жылап,Ұлтым..

Өмірімнің мәнін таппай егілдім,Махаббатым шындығы жоқ бір биік.Арманға еріп, құр қиялға берілдім,Жемқор қоғам жымиып тұр жылмиып.Өлеңімді құшақтаймын..

Егілсем елім елер ме,Жеңілсем жерім жебер ме?О, Алла, қалай адастым,Айырмай ақ пен қара істі?Жыласам жасым жетер ме,Құласам қыршын кетем бе?Мұңыма..

Поэзия тәңірің бас иетін,Шабыт шалқар тым ерте қиылыпты.Қу жалғанға сыймаған қасиеттім,Бір бұрышы Кеңсайдың бұйырыпты.Кешір, Мұқа,Кеш келдім..

Сағыныш сазына қанықпын,О бастан мен мұңға жарыппын.Тәңірім, жаным – бос, тән зілдей,Сезімсіз күндерден жалықтым.Көз ілмей көк барқыт түнімде,Ойларға..

Жанымды тепкілесең де,Бал шағың кетті десең де,Азапты күнде жесем деЗәріңді төкпе демеймін,Мен саған өкпелемеймінӨмір.Арманды аялап жүрген,Жалғанды..

Сен өлген күн,Көзіңде Ай-нұр сөнген күн,Өзіме қайғы төнген күн,Сезімді мәңгі көмген күн.ЕсімдеКүлкің, ақ жүзіңІздеген бейнең бақ ізінНаурыздың нәркес..

СенӨмірге келгеніңде гүл ең,Сам құмы, тамызда қапырық.Сосын өлгеніңді білем,Тағы да тамызда шарқ ұрып.Толқындар қап-қара шашыңда,Бетінді жауып..

Сенің бейнең оңымда,Сенің бейнең солымда.Келем жалғыз тағы да,Өлең саған қолымда.Құтыла алмай елестен,Елес, елес еместей.Сағынышқа санамда,Дауа..

Жоқсың сенАлаңда, көшеде,Жанымда жоқсың сен.Бәлкім шын көксің сен.Жолатпас шоқсың сен,Бәріне тоқсың сен.Бүгін де, кеше де.Жанымда жоқсың сен.Бұрынғы..

Жан aпa, ұлғайды жарам,Басыңа жаз келе барам.Шашымнан сипашы келіп,Санам сұр, садақам сараң.Ақылым ашыған айран,Ғұмырым шарасыз шалған.Құмарлық..