Айтқали нәріков‎ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Өнерліге кіретұғын есік кең,Құр қалмайды ол құрметтен де, несіптен.Бұлбұлы болып жүру үшін халқының,Ақан сері кетіп қалды мешіттен.«Тағдыр өзі..

Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,Мен де жүргем саясында салқын бақ.Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.Дымқыл иіс..

Қос жүрек бір-біріне табынысты,Мен мұнда, сен ауылда - сағыныстық.Алыстан аңсап, шаршап келгенімде,Алдымнан күліп шыққан шағың ыстық.О бастан өмір..

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.Қоңсы боп қона алмаймын..

Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».Алыстатып жастық шақтың ауылын,Кәрілікке жақындатқан бір қадам.Елікпейтін..

Сен - бәйтерек, інің бұл - балғын құрақ,Бір жаңа әуен жақында алдым құрап.Өнер деген бәйге ғой, ал бәйгенің,Әрқашан да арты шаң, алды жырақ.Сынай..

Достар! Достар! Мен сендерге қостым үн,Сендер барда жоқ қой менің еш мұңым.Достық болып оралады өзіме,Өздеріңе жасап жүрген достығым.Болсадағы қазан..

Мақтауды да, даттауды да естідім,Мұның бәрі ескі шаттық, ескі мұң.Жаным менің жұлмаланып жатқанда,Қолдың ұшын берген жоқсың ешбірің.Бірақ, бірақ..