Айтқали нәріков‎ туралы Өлеңдер ✍️

Өнерліге кіретұғын есік кең,Құр қалмайды ол құрметтен де, несіптен.Бұлбұлы болып жүру үшін халқының,Ақан сері кетіп қалды мешіттен.«Тағдыр өзі..

Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,Мен де жүргем саясында салқын бақ.Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.Дымқыл иіс..

Қос жүрек бір-біріне табынысты,Мен мұнда, сен ауылда - сағыныстық.Алыстан аңсап, шаршап келгенімде,Алдымнан күліп шыққан шағың ыстық.О бастан өмір..

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.Қоңсы боп қона алмаймын..

Жылдар, жылдар шарқайрақтай зырлаған,Күш-қуатты бірте-бірте «ұрлаған».Алыстатып жастық шақтың ауылын,Кәрілікке жақындатқан бір қадам.Елікпейтін..

Сен - бәйтерек, інің бұл - балғын құрақ,Бір жаңа әуен жақында алдым құрап.Өнер деген бәйге ғой, ал бәйгенің,Әрқашан да арты шаң, алды жырақ.Сынай..

Достар! Достар! Мен сендерге қостым үн,Сендер барда жоқ қой менің еш мұңым.Достық болып оралады өзіме,Өздеріңе жасап жүрген достығым.Болсадағы қазан..

Мақтауды да, даттауды да естідім,Мұның бәрі ескі шаттық, ескі мұң.Жаным менің жұлмаланып жатқанда,Қолдың ұшын берген жоқсың ешбірің.Бірақ, бірақ..

Қай Дендер, мына Дендер, Дендер, Дендер,Алдыңнан құба бел боп көлденеңдер.Жайықтан aт суарып, бір желпінді-ау,Жорықтан жау түсіріп келген ерлер!Қай..

Кей жырым шырқата алмай дәуір әнін,Күн сайын қара терге малынамын.Лауладай өлең оты бықсып жанса,Мен соның «түтінінен» ауырамын.Әйтсе де өткен жоқ..

Қадыр Мырза ӘлигеӨмір бойы өлең болып алаңы,Өмір бойы қолдан түспей қаламы,Ортамызда ақын отыр ақиық,Мойындатып қала менен даланы.Халқымызда болған..

Болмас бұған ешкімнің де таласы,Қазақ, татар бір атаның баласы.Абай, Тоқай ағайынды ақындар,Егіз елдің екі бірдей данасы.Осы Орал Тоқайға ашып..

Бұл тірлікте басу үшін алға нық,Жүру керек оң-солыңды қарманып.Сын көзімен қарамасаң ортақа,Сан соғарсың, талай-талай алданып.Адастырып ізін басар..

Пернесін күйсандықтың басып қалып,Өлең - сел төгіледі, тасып барып.Жыр буған жас жүрегім лүпілдесе,Кетеді жолдар мені қашыққа алып.Ал олар төзімімді..

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,Көмір қара шашыма күміс қонып.Бұрынғыдай тәттіге..

Арманым, неге мұнша алыстадың,Жат болып бара жатыр таныс бағым.Көңілің әлде менен қалып жүр ме,Тұғыр боп, тұлпар болмай жарысқаның.Мақсатым алға..

Мұрат тұтып қасиетті өнерді,Ақын достар мол бақытқа кенелді.Бәзбіреулер маған сұрақ қойып жүр,«Неге тастап кеттің, - деп, - бұл өлеңді».Жан емеспін..

Қалды ма елде «жүрегің»,Әйтеуір, құрбым, жүдедің.Ойларға ауыр батасың,Көз ілмей ұзақ жатасың.Мұң шалды нендей өңіңді?Көзіңнен моншақ төгілді.Бір..

Айтқан сөзге адамша түсінбедің,Көрініп тұр ап-айқын ісіңде мін.Достығымнан қасарған қастық іздеп,Бұл қалайша жатып aп «ісінгенің?!»Өмірменен осы сен..

Бұл жалғанға қонақпыз сол кемді күн,Дайынбыз ба арқалауға ел жүгін?..Білген жанға сұрауы бар судың да,Біздер үшін тер төгеді енді кім!Өтседағы..

Мейлі, тағдыр салып қалсын маңдайдан,Мойымаймын, көмейімнен тамбайды ән.Тұрмағанмен жер тiтipeп, оқ борап,Өмір деген білсең, досым, қан..

Қоштасқан соң қызулы шақтарыммен,Елтімейтін болыппын бақтағы үнге.Бірақ сонау қызығы мол күндерді,Көкірегіме мәңгілік сақтармын мен.Сағыныштың..

Десек тe табиғатта жарасым бар,Мезгілдің айырайық арасын дәл.Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.Бұл жайлы бас..

Ашып тұрмын алтыншы ондық есігін,(Еміс-еміс естілді елге есімім).Деген сөз бар «ердің жасы екі елу»,Ортасына келдім өмір көшінің.Дей алмаймын - жолым..

Толассыз еңбек әр күнім,Жазуға уақыт таппаймын.Сондықтан жырдың бар тыңын,Түніме ғана сақтаймын.«Өлеңнің саған несі өткен,Көресін ылғи..