Айтқали нәріков‎ туралы Өлеңдер ✍️

Кенеттен қар жауғанда жапалақтап,Баладай қуандым қол шапалақтап.Бір әйдік Аяз ата келе жатты,Мұрты аппақ, кірпігі аппақ, сақалы аппақ.Кеткендей..

Түнеріп сол күндерде тұрды аспаным,(Таяғы тағдырдың ұрмас бәрін).Қарсы алдым балалармен қатар барып,Әкемнің жаудан қайтқан құрдастарын.Мойнына әкенің..

Қыр мені қызықтырып шақырады,Ол бірақ, қызғалдақсыз тақыр әлі.Даланы күн құрғатпай кеземін дeп,Ұлтаны бәтеңкемнің қақырады.Әйтеуір, қызғалдаққа..

Екі келмес, бір-ақ келер өмір бұл,Солмасын тек, солмасыншы көңіл-гүл.Жанарымыз жұмылып бір кеткенше,Жетелейді арман-сағым көгілдір.Түссектағы күніне..

Әркімнің де бар өзінше есебі,Өзінше ойлап, тек өзінше шешеді.Опынады, опынады сан соғып,Дұрыс болмай шықса ісі кешегі.Ешкімді де жатпайтұғын таң..

Болдық біз де бір кездерде қыз, жігіт,Сүйдік, күйдік кереметтей үздігіп.Енді, міне, көктем өтті, жаз кетті,Төрге шықты, егделіктей күз кіріп.Ұлдар..

Құлан едім құлдыраған далада,Еркіндікке ерке көңіл қана ма?Аяғыма тұсау түсер деген ой,Еш уақытта кірген жоқ-ты санама.Ойын-тойда өлең оқып, ән..

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,Әрқашан да дайын тұрар төр деген.Ондай жандар..

Аты алысқа кеткен ауыл Сүйіндік,Бүгін мұнда бас қосыпты дүйім жұрт.Арада өскен азаматын ардақтап,Жатыр екен бір тамаша жиын қып.Елу жасқа әркім келер..

Мерзімін уәделі істің кешіктіріп,Мезгілсіз мазалама, есікті ұрып.Айналса болмас па еді азаматтан,Айтарын бір-ақ айтар, кесіп тұрып.Жүргем жоқ..

Таң алды, жұрт ұйқыда, бұйығы маң,Жүрекке тұр бір ғажап құйылып ән.Ұялтып тастай ма деп келесі күн,Отырмын түспей түннің иығынан.Сан қағаз..

Дәулеткерей Құсайыновтың үйінде туған өлеңАдамзат ғұмыр кешпес босқа, сірә,Бір ұрпақ, бір ұрпаққа қосқан мұра.Қалдырған Құрекеңдер аманат қой,Төріңде..

Бұл тірліктің қарамай оң-солына,Барды салам жалғыз ұлдың жолына.Жасым болса, бара жатыр ұлғайып,Бақыт құсы қашан қонар қолыма?..Қандай адам болар..

Фәниден бақиға көшкен дарынды дәрігер, күйші досым Сағынгерей Әбілхайыровтың рухына бағыштаймын.Өзіңді жүруші едім таудай көріп,Жатырсың, қайран..

Абай айтқан - қартайғанда мол қайғың,Мен де өзімше толғанамын, толғаймын.Сұңқар болып саңқылдауға шамам жоқ,Үнім баяу, шырылындай торғайдың.Сондадағы..

Соғыс сұмдық түтеп тұрған кез еді,Шаттық семіп, қайғы деген тез өніп...Біздің де әкей кетті қанды майданға,Зұлым жауға кек қаруын кезеніп.Әке сері ..

Қара нардай қасқайып тұрасың да,Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,Бір асудан жетелеп, бір асуға.Оңға-солға жолыңды..

Бурыл тартып бара жатыр самайым,Тыныш тірлік?!.Оны қайдан табайын.«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,Деп ойлайтын шығар кейбір ағайын.Хат келеді..

Ұнады ма алғашқы қадамдарым,Ақтілеу тіледіңдер маған бәрің.Талабыма өздерің тай мінгізген,Айналайын, аулымның адамдары!Тегеуріні, төзімі көпке..

Жетті енді!Дүр сілкінер келді кезім,Сенімнің сілтейінші жез күрегін.Біреуден тілеп жүріп от алам ба,Тұрғанда өз кеудемде өз жүрегім..Жылғадай..

Қоңыр тірлік бойыма шақтағаным,(Алда шығар күтулі бақ-таланым).Тез ашылған «дос» құшақ сескентеді,Жасырмаймын мен одан сақтанамын.Қарамаймын әркімнің..

Қос ішек бір-біріне жалғады ұшқын,(Пернелер буынындай нарқамыстың).Күйші отыр қалың жұрттың құрсауында,Елтімей сырлы сазға қалмады ешкім.Тұрған соң..

Қаратып үлгертпей-ақ жан-жағыма,Тағы бір күздің келіп қалғаны ма?Жылдарым дөңгеленіп өтіп жатыр,Ұқсап қырдық жүйрік каңбағына.Ұзатып қайтқан құсты..

Сұңқылдап, сазды әуенді тауып түрлі,Қоштасып, көкте аққулар сауық құрды.Қанаттан ұшып түскен мамықтай боп,Төбемнен жапырақтар жауып тұрды.Барады..

Көз ілдірмей тағы да бір таң атты,Қайдасыңдар, тың ойларым қанатты?Ертелі-кеш ақ қағазга үңілтіп,Ақындарды құдай солай жаратты.Төңірегім тұрлауы жоқ..