Айтқали нәріков‎ туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 194
Әңгімелер: 1

Өмір деген
Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.Шақша басым шарадай боп жүр қазір,Араласып ойдағы мен қырдағы.«Жылмына» батып-шығып..
©  Айтқали Нәріков‎
Өмір
Дастанның жазылмаған жалғасындай,Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.Артық жүк болмасам деп армандаймын,Осынау өмір-көштің арбасында-ай.Таңертең қос..
©  Айтқали Нәріков‎
Өлең маған өкпелі...
Белгісіз ғой енді қанша тұрмағым,Жетті, жетті осы сайран құрғаным.Өспеген соң жаңа гүлдер, жас гүлдер,Солғын тартып бара жатыр жыр-бағым.Қиял құсым..
©  Айтқали Нәріков‎
Өлеңімен озады
Жанғали НабиуллингеӨмір бойы аруақ тұтып жыр атын,Соған ғана бағыштаған мұратын.Елеусіздеу жүріп жатты Оралда,Қалың қазақ білетұғын бір ақын.Түбінде..
©  Айтқали Нәріков‎
Өкініш
Еркін өскен ұланы едім даланың,Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.Кінәламан, кінәламан ешкімді,Өз мінімді өз бойымнан табамын.Біреулерге көрінем деп..
©  Айтқали Нәріков‎
Өзіңе
Жыр болып жүрегіме келіп кіріп,Шығардың шырқау шыңға еліктіріп.Қолыма пәк көңілмен ұстаттың-ау,Тізгінін тағдырыңның сеніп тұрып.Бұл өмір - көктеменің..
©  Айтқали Нәріков‎
Өзгеру керек
Үлкеннің сыйлап сақалын,Кішінің сыйлап атағын,Өмірім өтіп барады,Жетпіске жасты тақадым.Ынжық қып кеткен алғырды,Зулады жылдар сан қырлы...Келеңсіз..
©  Айтқали Нәріков‎
Оян - өскен ауылым
Жалғандық жалқынына боялмаған,Жайым бар тек шындықтап ой ақтаған.Кіндігі жұмыр жердің сияқтанып,Әрдайым көрінеді Оян маған.Осында ойым, бойым жетілді..
©  Айтқали Нәріков‎
Осындай...
Көзді қазір қуантпайды далалық,Жүрседағы баяғыша саналып.Жердің түгін жылан жалап кеткендей,Сол себептен қысы-жазы мал арық.Кезектесіп аязы мен..
©  Айтқали Нәріков‎
Ордада
Орда мені тұрады ылғи шақырып,Ол ежелден өлең-жырға тақырып.Ер Махамбет өтіп кетті өмірден,Ойға алғаны орындалмай, «аһ» ұрып.Үміт артты ол ұрпақтарға..
©  Айтқали Нәріков‎
Оралға оралғанда
«Оралым шықты алдымнан,Оралым, менің Оралым...»Қасым АманжоловОралым, сол аязың, бораның да,«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.Жүгіріп шықты, міне..
©  Айтқали Нәріков‎
Ой ұшқыны
Жанға жинап дүниенің жарығын,Жас кезімде лапылдады жалыным.Жалпы жұртты жарылқауым қиын ғой,Көп жүрекке ашпа болып дарыдым.Кей адамдар мені бірақ..
©  Айтқали Нәріков‎
Ниетінен табады
Азаматың болса елде көшелі,Қиналғанда, жол табады деседі.Ақылдының айтқанымен жүрсек біз,Сонда ғана өркеніміз өседі.Жақсылардың жүрегінде алау..
©  Айтқали Нәріков‎
Немере
Мені күнде қуанышқа бөлеген,Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,Тәтті еді, тәтті еді не деген!Сәл нәрседен жанарына..
©  Айтқали Нәріков‎
Не керім?!.
Жүйкелері жаратылған темірден,Біз қай кезде арылармыз жебірден?Күннен-күнге келе жатыр көбейіп,Момындардың ақысын жеп семірген.Болашаққа бастап..
©  Айтқали Нәріков‎
Нәсіпқали Сисатовқа
Көңілімнің айдынына қаз қонып,Өз-өзімнен жүрем кейде мәз болып.Өмірімнің күзі кіріп тұрса да,Қас қағымда қалғандайын жаз келіп.Елегізіп әлденеге..
©  Айтқали Нәріков‎
Наурыз
Ақыл-ойдың зерегінен жаралып,Салт-дәстүрдің тереңінен нәр алып,Наурыз келді! Наурыз келді, жарандар,Бойға қанмен намыс болып таралып.Кездер болды ел..
©  Айтқали Нәріков‎
Мықтылыққа үйретіп
Жар басында жалқы өскен талшыбық,Тас төбемнен қарайды әркез шаншылып.Таңда көрсем бір уыс боп тұрады,Балғын дене мөлдір шыққа малшынып.Сағымменен..
©  Айтқали Нәріков‎
Мінезім
Бұл жырды кеше ғана бастап тұрып,Несіне мәз болайын сақ-сақ күліп.Мен сізге ақкөңіл боп көрінермін,Қайтейін, жаныма жат асқақ қылық.Ал, біреу жатса..
©  Айтқали Нәріков‎
Мешейім
Мақсот ЕрниязовқаКеп қалған сезім селін жасқамадым,Тағы да ауыл жыры бастағаным.Мен туған Мешей деген бір ауыл бар,Сыртында Каменканың ..
©  Айтқали Нәріков‎
Мерейлі мекен
Басыма ойлар келіп ала-құла,Жүргенде жыр ілікпей қаламыма.«Қарағым, аунап-қунап қайтсаңшы» деп,Болады шақырғандай дала мына.Жалғанда табынарым..
©  Айтқали Нәріков‎
Махаббат
Төбемізден төніп тұрған айға ұқсап,Жас махаббат, пәк жүрекке жай құшақ.Кейде ләззат шарабына мас қылып,Кейде жүрсің көңіліме қайғы caп.Алаулаған..
©  Айтқали Нәріков‎
Маңдайымыз терлемей...
Дейміз әркез: байымайды ел неге,Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,Белшесінен батар қашан теңгеге.Бұл айтқаным..
©  Айтқали Нәріков‎
Маңғыстау шілдесі
Жатыр, міне, тырысып «тулақ» дала,Бұйрат-бұйрат боз құммен бунақталып.Тұяқ тірер бір тұлдыр таппай құйын,Секіреді Каспийге, тулап барып.Қылтанақтан..
©  Айтқали Нәріков‎
Маңғыстау
Бұрын өңсіз жон еді бұл аралар,Бүгін бос жер таппайсың сына қағар.Жер төсіне қадалған темір діңгек,Айдала самсап тұр мұнаралар.«Маңғыстаудың білерсің..
©  Айтқали Нәріков‎