Айсұлу рүстемова‎ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Күрсінісіп тікені, изендері,Көріне ме көн кеуіп, күйзелгені?Көш барады ботадан ұзағырақ,Адаса ма, сол бота із көрмеді.Түйежапырақ таңданған..

Қай тұс деймін, қай маңай?Өттік қанша бекеттен?Көтерілді солғын Ай,Шығып еді етектен.Қалды және бір-бірлеп,Бағаналар ойды ілген.Ел қадірін..

Өңменімнен итерді өмір мені.Өтіп сен де барасың бұла дәурен.Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?Жапырағың жалғанбас жылағанмен.Назым, сенің білгенмін..

Өмір өте шығады көргеніңдей,Жақсылық та оралар бергеніңдей.Ғасырларға ілесіп сен келесіңБұқарбайдың ізіне ергеніңдей.Батыр шықты өзіңнен, бай да..

Өмір - елес, елеске алданамын.Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,Жағаға шығарар деп қарманамын.Көзің нұры тіледім..

Өмірде көп қызық бар деме,Жүрекке жайлы үн бір азық.Көзіңмен іздейсің әлденеҚалғанда көңілің құлазып.Досым ба? Жалғыз ол, ежелгі.Бармадым басқаға бас..

Күн көтеріп келе жатам кеудеме өлең мені іздедіКөшелерді таңда кезіп күз деміЖапыраққа шық тізгені.Ерте оянып, ертегі айтып осылайӨлең мені..

Мен сені сүйем деп те айта аламын.Сен дедім, шарлап ойдың шартарабын.Бесікте жатқанымда-ақ анам айтқанЖырларын іштей, үнсіз қайталадым.Мен, сірә..

Өз кеудеме өзім сыймай таң, бесінБелгісіз ән жетелейді, нәркес үн.Мен екеумін, екі жаққа тартадыЕкі пиғыл, бір-ақ қорап, қайтесің.Бірі -Жерді, бірі ..

Өзі аз сәуле.Несі қалды бітпеген?Қуыршақтай қоя алмадым түкке ден.Өзегін өрт алып кеткен.Енді оныАнасы да ағарта алмас сүтпенен.Сөз де, ой да сияқты..

Көздерімдей көлдерін мұң басқан.Жапырағы желімен, даламен сырласқан.Мүлгіп жатқан кеңістік, үнсіздік.Туған ел. Не айтады түнгі аспан?Бейіт жақта..

Жалт-жұлт па? Сенікі емес-ті ол.Қызыға алмадым.Неліктен?Кім қалай жүр осы деместен,Өзіңді аңсадым, көріп дем.Тойлар да толтырмай көңілді,Жалғыздық..

А.АхматоваданО, мені ойлап ешқашан күрсінбе!Қылмыс деп қайғыру ұғамын.Күлгін түс шүберек - Күн сіңген,Оған да түсініксіз шығамын.Қанаты қайырылған..

Тереземді ашайын - шуақ кірсін.Ойым, санам әлемге құлақ түрсін!Қайырлы таң, дүние, қайырлы таң,Тұңғиық көк, менен не сұрап тұрсың!Күннің асыл нұрына..

Мұз сөгілді әуен төгіп әдемі,Аспан боп-боз, түк үмітсіз қарады.Сен үшін не, не жазығым бар еді?Біле алмадым-қандай кінә тағады.Қиналасың- мені өлтір...

Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.Елемейді екем тіпті, обал-айМойнымдағы орамалдың қызылын.Сөз қадірі, қаймағыңды..

КурстастарымаМаңғыстау - маң мекенім,Жүрегімнің түбіне жасырынғанСезімдей. Ұсынып бал-шекерін-Жанымда тасынуда ән.Бұйрат құмдар - суретіндей,Үлпілін..

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.Бітпейтін дау, құй даулама, құй даула.Менің мұңым мидай дала мұңы еді,Тола қоймас бар қажетті жиғанда.Сәні оның..

13 қазан 1996Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.Ағаштарда тұрған ұя құстікі,Мен биікке салып едім ұямды.Терезесі..

Нағашым Үкатша ЖақыпбайұлынаЕлеместе, ортасында көп құмныңОтыратын екі үй және Көктұйғын.Бозторғайдан сәл мазалы мына менОның үнін өмір үні деп..

Маған бүгін хат келмеді. Неліктен?Ұмытты, әлде ол асығып жөнелген.Көктем емес, күміс күлді төбемнен.Шығанақта кеме тұрды еріккен,Бүгін маған хат..

Бейіті Қарақұмда қалған бауырым Гүлсімге...Күліп келіпгүлді еске салдың да,Мәнін таппайМәңгі кетіп қалдың ба?Сенің сәбисаусағыңның дірілі-Бейітіңді..

Сағаттар жылжып, көз ілеспеді.Келгенді сәл-пәл бөгегім.Тәттіден де бір жерімес пе еді,Мынауың қалай демегін.Аз күнге бола қолымды былғайАлмадым. Арға..

Күндерді сонау ойша кезгенімКөлегейлесе жүзімді өзге мұң.Бірге жүргенде айтушы ең ылғиҰнайды деп те қызыл көйлегің.Тырыспасам да ұнауға саған,Жылағым..

Сен құмды неге сүйдің мұңы ішінде?Ән толы құмның іші-тірісің бе?Әжесін - ән әлемін, әлдилеген,Аузынан тастамады ол тірісінде.Тікенді, тым шынайы гүлі..