Несіпбек айтұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 378

Тойда
Әр түрлі ала-құла жұрт жиылғанБұл тойға қайдан келдім тұтқиылдан?Біреулер төңкерді де, теуіп кеттіКөңілдің тостағанын сүт құйылған. Қазаққа..
©  Несіпбек Айтұлы
Патша сүйген құл -залым
Ей, жігітім, именбеҚанат ұшы күйгенге.Әділеттің басынаҚиянат кеп сигенге.Көне берме отқа сап,Тобылғыдай игенге.Төбесінен жай түсір,Табанында..
©  Несіпбек Айтұлы
Қара ниет қар боратса
Жағам бүтін көрінгенмен, жырым-жырым балағым,Оған бола мүсіркеме, жабырқама, қарағым.Балақ тұр ғой, шұрқ тесік толып жатыр балтырда,Кесірінен..
©  Несіпбек Айтұлы
Иттен бөрі шықпайды
Кештік дәурен қайран бастан,Суық қабақ, жат бауыр.Ит боп қапқан кей жолдастанҮрмеген ит тәп-тәуір.Жаманнан кім жапа көрмесКөңіліңнен дәм..
©  Несіпбек Айтұлы
Тағдыр
Көшеден кезіктірдім бір бұралқы,Соншалық аянышты мұңлы қалпы.Көңілім алай-дүлей бола қалды,Боранға айналғандай күннің арты.Қабысқан қос бүйірі..
©  Несіпбек Айтұлы
Нөсерден соң...
Шіркін-ай, неткен ғажап мына жалған,Жаудырап көз алдымда тұна қалған.Әп-сәтте күлімсіреп шыға келдіКөк аспан жаңа ғана жылап алған.Алысты жақындатып..
©  Несіпбек Айтұлы
Күнгейге түскен қардай
Алысты жүйрік көңіл арман етер,Адымдап оған қайсы пенде жетер?Қанаты қайрылғанша қайран үміт,Құйындай жел көтерген дөңгелетер.Таңдайың татпағанның..
©  Несіпбек Айтұлы
Батарсың уайымға
Тәңірі тілекті бермеген соң,Тағдырдың азабын тартасың.Шындықтың шырайын көрмеген соң,Тірліктің түрінен қорқасың.Ел-жұрты еншіден құр қалған..
©  Несіпбек Айтұлы
Келгендер біле жүрсін
Айтыппыз дастарханға көп тілекті,Талай той, талай думан өтті-кетті.Жастықта бабалардың жолымененЖастанып таң атырдық ақ білекті.Толқындай жар..
©  Несіпбек Айтұлы
Түскенде бесін ауып
Бірге өсіп, біте қайнап халықпенен,Сырына сұм жалғанның қанып келем.Күн батса табысамын қараңғымен,Таң атса жарысамын жарықпенен.Алмасқан сиқыр дүние..
©  Несіпбек Айтұлы
Көз жіберіп қарасаң...
Жүрек шошып шайлығар,Жеткен сайын сұм хабар.Шаттық барда – қайғы бар,Бал бар жерде – у да бар.Запы қылған заманныңҚылығы жоқ еш құптар.Заты қилы..
©  Несіпбек Айтұлы
Көл жағасында
Жарық күнді көргеніне көңіл мәз,Жалт-жұлт етіп өте шықты өмір-жаз.Сары күздің келгендігін хабарлап,Көл жағалап қаңқылдайды қоңыр қаз.Алтын шуақ елес..
©  Несіпбек Айтұлы
Туған бұлақ
Алыстап кіндік кескен жерден жырақ,Аңсадым атам Айттан қалған, бұлақ.Өзіңнен айырылғалы секілдімін,Қоштасып ұшқан аққу көлден жылап.Тіршілік кімге..
©  Несіпбек Айтұлы
Сағыныш
Жеткізбей алыс қалған тау етегі,Бұл күнде сағыныштың зары өтеді.Секілді жаздың бұлты жайлаудағы,Ойласам көздің жасы сау етеді.Жабырқап жаным неге..
©  Несіпбек Айтұлы
Бір барып...
Сарғайып шөліркеген боз даладай,Сыйғызам сағынышты сөзге қалай?Жарқылдап төгіп өткен көк нөсердейКөштің-ау, қайран дәурен, көзден оңай.Төсінде..
©  Несіпбек Айтұлы
Мұңды да ая
Тілегім ақтық өзіңнен сұрар,Көңілім, тоқта, тоятта.Талығып келіп көз ілген шығар,Ұйықтасын, мұңды оятпа!Бере ме Тәңір тілегін әр күн,Болғанмен пенде..
©  Несіпбек Айтұлы
Бір Аллаға сиынып
Мезгілінде көктем келе қоймастан,Қыс аяғы қыбырлайды жай басқан.Күн күркіреп, жасын ойнап кенеттен,Кір көйлегін ақ жаңбырмен шайды аспан.Осындайда..
©  Несіпбек Айтұлы
Адасып қалдым
Қызылды-жасыл боянып өткен,Қай жақта жүрсің, баяғы көктем.Күлімдеп күнге қарайтын еді,Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.Ұшатын еді көбелек қалқып,Биікте..
©  Несіпбек Айтұлы
Екі туып келмейсің
Дүние сыры бір ғана Құдайға анық,Түн айналып келеді, күн айналып.Қайта тұнар тасыған асау өзенАрнасынан шалқыған ылайланып.Жыл құстарын шұбыртып..
©  Несіпбек Айтұлы
Кінәлай көрме
Күлімдеп тұрып күндерді қарсы аламын,Сезбеген болам тағдырдың салқын қабағын.Арнасы терең, ағыны қатты өзендейАғады тулап, барады зулап заманым.Жұта..
©  Несіпбек Айтұлы
Тұңғыш сапар
Есімде. Әкеме еріп жолға шықтым,Көрінген көкжиектен белге асықтым.Шанаменен Шәуешекке келе жатыпСапардың ұзақтығын алғаш ұқтым.Сүйреген шанамызды..
©  Несіпбек Айтұлы
Өзім білем
Жылаймын, сәлден кейін қайта күлем,Айтарын жүрегімнің айта білем.Біреудің жүрген жоқпын жетегімен,Біреудің үрген жоқпын айтағымен.Аузыма Құдай салған..
©  Несіпбек Айтұлы
Бір белгімін
Мен дағы бір белгімін ғасырдағы,Дүркіреп дәурен көшер басымдағы.Ұстамын ескі үлгімен өлең соққан,Көз жазбай көргенімнен жасымдағы.Өмірім өлеңіммен..
©  Несіпбек Айтұлы
Ұлы қайғы
Өмір өтті арпалыспен, тартыспен,Кездерім көп артық кеткен, кем түскен.Бабалардан маған дейін ұласқанҚайғым ұзақ ұзын аққан Ертістен.Қасіреттен қаны..
©  Несіпбек Айтұлы
Азаттығым
Атажұрттың қазығына байланған соң кіндігім,Арқандаулы арық аттай шыр айналған тірлігім.Таң атқаннан күн батқанша өз басымен әуре,Арпалысқан бұл..
©  Несіпбек Айтұлы