Несіпбек айтұлы туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 380
Поэмалар: 14
Эсселер: 1

Талайлар байлық пенен тақты ойлаған...
Талайлар байлық пенен тақты ойлаған,Өз жұртын өгейсініп қақпайлаған –Ел көзі ерге түсер ең алдымен,Биліктің қазығына ат байлаған.
©  Несіпбек Айтұлы
Торуда қауіп-қатер, қырғын әлі...
Торуда қауіп-қатер, қырғын әлі,Ойласаң, жігеріңді құм қылады.Шығады жеңнен кіріп, балағыңнан Сумаңдап жауыздықтың сұр жыланы.
©  Несіпбек Айтұлы
Қолтаңба
Әуел бастан дәмді астың тұз – анасы,Сөздің дәмі – қазақтың Мұзағасы!Бұл жалғанның онсыз да қиыры жоқ, Ортамыздан, Мұзаға, ұзамашы!
©  Несіпбек Айтұлы
Мұқиятқа
Сағыныш ұялатқан ішіңе мұң,Жаныңды түсінемін, түсінемін.Құлындай үйірінен бөлек кеткен,Сен мені көре сала кісінедің.Байқашы, сен де қасқа, мен де..
©  Несіпбек Айтұлы
Сейілғазыға
Әкең тартып домбыра, өзің қалам ұстадың,Көріп өстің көкөзек кер заманның қыспағын.Қара пышақ жалғанда қын түбінде қалған ба,Сертке соққан семсері..
©  Несіпбек Айтұлы
Ұлықбекке
Көзді алдап әшекейі жылтыраған,Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,Су ішкен інім едің бір тұмадан.Жылдардың жапырағын..
©  Несіпбек Айтұлы
Жәркенге
Жазбасаң бұл өлеңді аш қалардай,Уа, Жәке, жүгірмейсің басқалардай.Сарқыты жыраулардың жалғыз өзің,Әр сөзің алынбайтын тас қамалдай.Жасаурап екі көзің..
©  Несіпбек Айтұлы
Патша қызының зары
Таң атады, күн батады,Өмір сырғып жатады.Қара түнге малынадыТаңның алтын шапағы.Көктем менен күз алмасар,Тірлік заңы жалғасар.Үлбіреген қызыл..
©  Несіпбек Айтұлы
Көне қорғаннан табылған тас босағадағы жазу
Ей, жолаушы, жолың болсын әлдеқайда асыққан,Сыңайың бар суыт жүріп, келе жатқан қашықтан.Жортқан жанға бұйырады түзден ғана ырыздық,Сәл аялдап, дәм..
©  Несіпбек Айтұлы
Бүктетіліп атыларсың
Адасқанның көрген күні күн емес,Қаңғырған жан қайда барып түнемес?Қайыршының күркесінің шамындай,Жер түбінен жылтырайды бір елес.Қайыры жоқ қу..
©  Несіпбек Айтұлы
Өзекті өртеп
Өзекті өртеп шыжғырады мұң шоғы,Аттырмай-ақ білер дейсің кім соны?Қалың елді жұртқа тастап тағы да,Белден асты бұлаңдаған жыл соңы.Елтігенмен елесіне..
©  Несіпбек Айтұлы
Әке жұртында
«Іліндім құрығына кәріліктің,Барады еті қашып бәр жіліктің.Шарлаған қазақ жерін қайран басым,Түбіне түсерсің-ау құр құдықтың,Түбіне түскеннен соң құр..
©  Несіпбек Айтұлы
Әке
Төсеніп топырақтан текеметті,Қойнына қара жердің әке кетті.Түгендеп тау мен тасты, ой мен қырды,Күн астын қаншама жыл мекен етті.Әкесі еркелетіп..
©  Несіпбек Айтұлы
Ата-анам туралы
Астында көк аспанның мөлдірегенАнам жоқ ақ жаулығы желбіреген.Әкемнің құр сүлдері қалқияды,Қарттардың қатарында селдіреген.Бақиға бірі кетті, бірі –..
©  Несіпбек Айтұлы
Теңдікке
Менде бір Теңдік деген іні болған,Жүрегі мәңгілікке тыным алған.Салмағы қасіреттің оған жеңіл,Артында маған ауыр тірі қалған.Ойласам есіме алып сол..
©  Несіпбек Айтұлы
Налыма бекер
Аймалап шуақ маңдайын өпсе,Түнерген жартас жадырар.Тамыры сусап, таңдайы кепсе,Жапырақ біткен жабығар.Жабырқап, жұртым, налыма бекер,Мейірімге шөлің..
©  Несіпбек Айтұлы
Тіліңнен у тамшылар
Аспан асты ашықта,Көзіңді сал қашыққа.Қарауытса көкжиек,Түн келеді, асықпа.Күйбеңдеген тұрмыста,Түн ұзарса, күн қысқа.Көргенің көп болғанмен,Көңілде..
©  Несіпбек Айтұлы
Тар ноқтасы тағдырдың
Біреу ерте, біреу кеш – Бұл жалғанда кім өлмес?Қысқа өмірде болғайсыңБір-біріңе тілеулес.Тұсау ұзын, шідер босБолғанымен түк өнбес.Тар ноқтасы..
©  Несіпбек Айтұлы
Тұнықтан қанып ішіп
Көңілім аласұрып көкке өрлеген,Күлікпін күнде шауып көп терлеген.Мен дағы өлеңдегі бір патшамын,Отыз жыл тақымынан тақ бермеген.Жарысып дауылменен..
©  Несіпбек Айтұлы
Сенім туралы
Мен дағы ең алдымен күнге сенем,Кенеттен күн тұтылса, кімге сенем?От сөнсе ошақтағы лапылдаған,Көсеудей қор боламын күл көсеген.Сонан соң үлбіреген..
©  Несіпбек Айтұлы
Іш қазандай қайнайды..
Жігіт едік өрімдейТүскен талай тартысқа.Алты күндей көрінбей,Келіп қаппыз алпысқа.Көңіл құрғыр тоймайды,Қанат қағып әр тұсқа.Іш қазандай..
©  Несіпбек Айтұлы
Өз қолыңмен өрт салма
Қаз қаңқылдар көлінде,Құлан ойнар шөлінде.Тарылмасын тынысың,Қазағым, өз жеріңде.Қысым түссе жаныңа,Жарты құртты бөліп же.Ала қойдың жүніндей,Бірақ..
©  Несіпбек Айтұлы
Тағдырыма алаңмын
Көз ұшында толқығанКөкжиекке талпынам.Жеткізбейді дүниеДариядай шалқыған.Аққу құста арман жоқАспан-көкте қалқыған.Қайран, көңіл, қайтейін,Ыстық жалын..
©  Несіпбек Айтұлы
Алдай сал
Сарсаңға салған сұм жалған,Болмады дейсің кімге арман?Күрсінер күзгі жапырақ,Бүршікті көрсе бүр жарған.Тиянақ таппай көңілге,Күндерім қанша..
©  Несіпбек Айтұлы
Көргеннің бәрі қызық
Аударып назарымның бәрін соған,Кезім көп табиғатқа таңырқаған.Жайнап тұр күн астында кең дүние,Жанымды жадыратып жабырқаған.Тап-таза дала төсі тұнық..
©  Несіпбек Айтұлы