Несіпбек айтұлы туралы Өлеңдер ✍️

Айтардаймын мен сонша кімге өсиет,Таңдайыма бітпесе бір қасиет!Кете барам кенеттен қалғып бір күн,Көбелектей басымды гүлге сүйеп.Дос сұйылып бұл..

Құлазитын секілді Тұнай тауы,Ескі қыстау көргенді мұңайтады.Өшкен ошақ,Өлген үй,Тозған мұржаСұрағанға сыздықтап сыр айтады.Білеуленіп булықса..

О, сұлулық, сені іздеумен шөлдегі,Қаңсып қалды жүрегімнің шөлмегі.Тілді сорған таңдайымды қайтемін,Тамшы судан - шөлдегеннің өлмегі.Қаңғып өткен..

Ей, көңілім, қайғырма, ағып өткен ай-жылға,Қашан мұрттай ұшқанша табаныңды тайдырма.Алма мойын алдында дайын тұрса иіліп,Қылыш тисе қолына бас алады..

Солқылдатып өмірдің сан сауалы,Жүрегімнен, миымнан қан сауады.Дүбір салған ішімде дүлей тасқын,Сыртқа бұзып шыға алмай жар соғады.Күннен-күнге..