Адай туралы Өлеңдер ✍️

Қайғысын жұтып қазақтың -Қарайды шерден жүрегім.Алашқа сұрап азат күнАлысқан ердің бірі едім.Он екі ата Байұлы –Серкесі – Адай – біз едік.Асқақтық..

Ұстап қалдың сен кімнің өсиетін, Ұстазың кім ұлықтап бас иетін?Адай-Ата, байқасам барлап сеніҰқсамайды басқаға қасиетің.Замананың таңдасаң зарында –..

Табиғаттан тұрпайылау тұрқы бар,Жем мен судан қандыра алмай бір құмар.Мекен еткен Маңғыстаудың даласын,Адай текті жылқылар.Теңіз суын енесіндей..

Уа, халқым ақтаралық мол шындықты,Той жыры асып-тасып толсын мықты.Отпан тау, Адай ата, Ұран отым,Мәңгілік кепілі боп болсын құтты.Ақиқат қайта келді..

Адайдың ақ боз үйлері,Атадан қалған дәстүрім,Қызыл бау, ақ бау, басқұрым,Үйретуші еді ауылда,Қыздарды жиып кешқұрым.Жеңгелер ширақ қашанда,Қол ұшын..

Бала кезіңнен саналы едің, байыпты,Бойыңа сіңген қазақы бояу қанық-ты.Оқуда озат, үлгілі бала едің сен,Алпыстың аппақ қырауы самай шалыпты.Жабысқақ..

Жетімдер келсе жылаған,Емізген емшек ел едік.Жесірлер келсе зәбірлі,Маңдайдан сипан жебедік.Аш-арық келсе алыстанҚарттарымыз қайырлы,Шалдарымыз..

Бүл шежірелік толғаудың толық нұсқасын жаңай Жанжігіт Қосназаров жырау біледі екен. Амал не, барлығы да сол марқұмның  өзімен бірге кете барды...

Адай деген – адуын, тентек халық,Ерлігі мен серілігі ертек халық.Қан жұтқызып қасарған қас-жауларын,Сергелдеңде жататын серті ақталып.Көмілгенде ақ..

Бір-бір адам маған анау қияқтар,Тәй-тәй басқан бөбектердей сияқты әр.Адай, адай, міне нағыз қазақ!-депБатырлықты жырлар күйші тұяқтар!Адуынды Қашаған..

Əлі есімнен кетпейді,Қыз бен жігіт түзген бой.Өзенде яки Шетпеде,Болды үйлену үлкен той.Шыққан екен жайнап-ақ,Барын халық жасанып.«Алтын кірпік, Ай..

«Адай» күйі,Шанағыңда от өрген,Шығып жатқан көк термен.Дыбыстары пернесіне сыймаған,Ат жалында атылғандай оқ-жебең!«Адай» күйі,Жүрегіңді..

Арманы ғой талайдың,Арғымағы Адайдың.Ер қанаты ат деген,Жоғалған жоқ сол айбын.Өзен, Ақтау мұнайы,Сарқылмасын ылайым.Абыройын бұл елдің,Асқақтатқан..

ІСалық Қазаққа. Тағдырымның бар шығар бір білгені, Жиі есіме түседі бұл күндері. Жылап аққан жылғадай жырдың легі, Аммандағы Адайлар, Үрдіндегі...

Отпан тауда Адай Атам нағып тұр,Ұран салып ұл-қыздарын бағып тұр.Көк зеңгірге қолын созып Ер БабамБолашақтың босағасын қағып тұр.Ұлан-байтақ ұлы..

Адай да болдың, ел болдың,Есіміммен тел болдың.Өр мен Кеуде, Қаройда,Бұрқасын бұла жел болдың,Тасыған таудай сел болдың.Келінберді,ҚұдайкеҚос ұлымнан..

Екі ішек: бірі бостау, қатты бірі,бес саусақ беретіндей ат дүбірін.Қүйшінің қатты ішекте қайраты өсіп,екінші бостау ішекте ақты мұңы.Секілді..

... Ұшаны көз суырған қиыр дала,Қожасы сол даланың құйын ғана.Алдында айғыр топтың жалғыз желгенСарғасқа тұлпар мінген — Сүйінғара!Сары атқа..

Кеудесi кендi шабыт пенҚонаққа ғана шөлдеген,Бұл қазақ бес күн жалғандаБiр-бiрiн жүзге бөлмеген.Бұл қазақ жүзге бөлмеген,Аруақты..

I ТАРАУАДАЙДАН ТУЫП, АЛАШҚА БОЛДЫҢ ӘЙГІЛІ«...Шотанның жоңғарлармен соғысқанда екі қапталында екі жолбарысының бірге жүріп оқ басқа да сілтенген..

Қалам алып хат жаздым Адайларға,Көрмеген көптен бері ағайларға,Адайда білгірсінген талайларға,Айтылған сөз мағынасы ойлағандайБілімді жігіт болса..

Енді айталық біз парқынСегіз арыс Адайдан,Сөз тыңдасаң, кел жақын.Сегіз арыс АдайдыңБірі – самал, бірі – салқын,Бірі – жаңбыр, бірі – қарқын;Бірі –..

Мен – Адайдың Ақтаны,Шежіре-шешен тақтағы.Алқалы топта аршыңдыТұлпары едім баптағы.Мен – Адайдың Ақтаны,Сөйлесем, сөзім тақталы.Бөгесе, бөгет..

1. Тобанияздың ұрпаққа үнi“Балықшының байлығыЕтек-жеңi кепкенше,Егiншiнiң байлығыЕндiгi жыл жеткенше”.Мал мен жердi тел емудi өзiм бастап..