Айтуар өтегенов туралы Өлеңдер ✍️

Ақшағыл бастырмайды қызып кеткен,Балқырдай күн көзінен шыжып бөктер.Астынан аяғыңның көтеріліп,Құйындар мазақ етер,Бұзық неткен.Көк..

(«Арыс жағасында» әнінің ырғағымен)Бойында Ембінің,Кездестім мен күнім.Жүректер сонда жырлап тек,Жағада тұрмап па ек.Қ-сы:Жайдары мінезің,Арманым бір..

Намысшыл, бәйге десе қан қызатын,Бұл бабам, баптап мінген жалғыз атын.Аты болса байлықты көксемеген,Қайғырмаған жоқтыққа өкшелеген.Ат үстінде..

Ойнақ салар төріңе,Құйыны бар даланың.Жеткізбейтін желіңе,Киігі бар даланың,Мен бір ұлы боламын.Құс қанаты күйетін,Аптабы бар даланың.Сан сыр ішке..

Ей, жусан кеуделі дархан далам, сен жайлы бір ұлың көңіл көншіместік көрсетті. Бір ұлың қадір-қасиетіңді түсіндірді. Ол Москва – Алматы жүрдек..

– Тұлпар мініп шапқым келер, жан аға?– Себебі сен, туып өстің далада.– Жұлдыз болып аққым келер, жан аға?– Жұлдыз – сәуле құйып өстің санаңа.–..

Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау,Бұғалықты сүйретсе.Бұрқырап кеп көк шалғынға құласа-ау,Қарғып мініп жылқышы,Бас білдіріп үйретсе.Тақымында..

Дала,Дала!Неткен ыстық осы есім,Бал бақыттың, думан тойдың көшесін,Көргің келсе,О шеті мен бұ шетін,Тауларды асып, теңіздерді..

Мендегі жас көңілде,Гүлдеп жатса бақ әсем.Ғашықтықты өмірге,Үйреткенсің аға сен.Адал сырым бұл менің,Балаң көңіл бұлқыған.Ұстадың да:«Мін!» –..

(Жұмақшам Өтегенұлына)Жан аға,Мен саған қарыздармын,Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.Әкеме iнi болып,Мен саған бала болдым,Көңiлiң маған деген..

Нанба мейлі, наныңдар,Танба мейлі, таныңдар,«Адам тегі маймыл» – дейді ғалымдар.Ғалымдардарға таңым бар.Тебіренем, толғанамын ұдайы,Бұл сұмдыққа..

Үмітпен қарайтындар көп,Күдіктілер одан көп.Жүрген жанмын: «Өз гүлімді тағам» – деп.Жүрген жанмын: «Маржан іздеп табам» – деп.Арзаныңа сірә мойын..

немесе әкем Оспан Өтегенұлы айтқан әңгiмеден кейiнгi ой– Адамдар бар жаны iзгi,Халықтық боп кететiн.Туғызған не аңызды,Ақбөбек – қыз,Бекет – ұл.Не..

Мың тоғыз жүз қырық алтыда туғандар,Бір сыр айтам, мойын бұра тыңдаңдар.Шат өмірге күліп келген думандар,Қайғы бұлтын қаралы елден қуғандар,Қасіретті..

Досым,Сыр шертесің бе,Баяғы қайда қылық?!Жайлаудың кең төсінде,Шабатын тайға мініп.Жанарға жас тұндырып,Асауды бас білдіріп.Сулықпен..

Ортасында тілек-назым құпталған,Достар, достар, құшақ жайып шықты алдан.Шын достықтың орны өмірде ерекше,Достар үшін жан беремін керексе...

Бара жаттым,Сәулешіммен қыр асып,Махаббатым жайлы нәзік сыр ашып.Еріндерден шырын ішіп қоямыз,Біздер қашан бұл сусынға тоямыз.Жүрегімнің тұнық көлін..

«Бір тойым болатыны сөзсіз менің...»Т. АйбергеновҰқсататын Айыма,Ғашығым бар,Асығыңдар, тойыма,Асығыңдар!..Демеңіздер бөсуін, ей, мынаның,Сезген..

Сайыс бар ма?Сәйгүлігін баптайды,Қалай қайрат бір жұлқыспай тоқтайды.Жиырма бестер дамылдауды білмейді,Жиырма бестер түнде де ұйықтап жатпайды.Жүрек..

Шапшаңдықпен деп келесің жолды ұтам,Жүрісіңе мына досың болды таң.Асығамыз кабинада қайда біз,Ентелейміз неге алға оу, Мұқан!Ұнатушы ең қалжың сөзді..

Ей, жиырма бес, қош келдің,Ақтарайын сырға сыр,Қайтайықшы гүл теріп, меніменен қырға жүр.–Не тындырып, не қойдың маған дейін, – дейсің бе,Үйлендіріп..

Білем, өмір көктемі, күзі барын,Гүл көктемде мыналар қызығарым:Жылқышының құтқармайтын құрығы,Арулардың толқынданған бұрымы.Егіншінің жер өңдеген..

Ей, өмір,Сырыңа әлі-ақ қанығамын,Өзіңнен бақыт қана танығаным,Демеймін, қамығамын, жабығамын.Жігерім-шар қайраққа жанығаным,Ән бар болса жүректі дір..

Жүріп келем шыңдарым көп аспаған,Сапарым бар ұзақ жолға бастаған,Қол бұлғаған асқақ ән.Қырандарша самғап биік түлегім,Келген әсте ұл едім,Кең дүние..

Жүректің қылын шертетін,Неге отсың әнді бастамай,Серпілтіп топты тастамай,Есейіп кеткен ерте тым,Күлімкөз қарындастар-ай!Жарқырап әне ашық..