Соңғы туралы Өлеңдер ✍️

Әр кезде қалам ұстап жыр жазарда,Өз өзімді сендірем соңы барда,Тоқтатамын осыдан өлеңді деп.Өз өзімді жұбатам жүрек барда. Сені ұмытпай өлеңім өлмейт..

Мен сені көрген сәтте алғашқы,Сен үшін төккен едім әр жасты.Ал қазір өмірімнен мән қашты,Көңілімді қар басты. Алғашқы рет танысқанда сенімен,Мен..

Жасымнан өсіп едім бұла болып,Жүруші ем әрдайымда көңілім толып.Көктеп емес, қурап бара жатырмын,Айналамды бағдарлап, көрсем шолып.Сүйредім..

Қарбаласта түгеспес дамыл легі,Соңғы вагон, соңғы орын бағым ба еді?Дәтке қуат шақырған көңілімнің,«Соңғы сапар» болмасын... бар тілегі.Соңғы қармен..

Соңғы кезде...соңғы кезде, Ұланым,Айыртауданаңырайды бір ағын.Сағыныштың сағасына қосылып,Сылдырайдықыз күлкілі бұлағың.Жусаныңныңиісіне..

Қылсақта біз екеуміз, бәрін астан,Бұндай жайт өтеді көп тағы бастан.Байланыс тоқтап тұр ғой деседағы,Сен жайлы жазылады әлі дастан.Бір бақыт..

Толғанбаймын сен жайлы ендігәріЖалын сезім, от ұшқын сөнді бәрі.Жүрек жарлы ақылдан жекелендіҚиналғаным осынша жетер енді.Таптаса да көңілді бүгін..

Жауһарым, жұлдыздай жыр еккенЕндігі сезімге жұп етпен.Алтынмен апталған атыңдыӨзің кеп өшірдің жүректен.Жаныма жасадың жара аңғар,Тілегің осы ма..

Соңғы қоңырау,Құдіретті үн бе едің?Естелігі оқушылық күндердің.Сыңғырлашы,сыңғырлашы тағы да,Құлағыма сағынышты үн келді.Соңғы қоңырау,Сенде үміт..

Мені орынсыз келемеж ғып күлгендер –Туырлығын көкке биік түргендер.Қайтер екен деп әдейі өлдім менТірлігімде күн көрсетпей жүргендер.Жүрсем кеше..

Қандай азап, көз жұмылу тегінде,Кең тынысты демім бітпек менің де!Қалай кетем ішінен бұл ортаның,Одан емес – қоштасудан қорқамын.Жеңіл өмір сүрсем..

«Ертең өліп қалсаң, мынау дүниеніңқылшығы да қисаймайды!»Оралхан БөкейЖұмыр басты пенденің алды тұйық,Ұшамыз да кетеміз, тәнді қиып.Бұлдыраған..

Айқай салып қырда анауКүзім бұла,«Қош, Тамыз!» деп,күрсінді түзім мына.Іңір отыр ұшындакірпігімнің,Көкжиектіңтырналап жүзін құба...Уақыт қағып мезгіл..

Жаратқаннан жетті жарлық,Аласарды биігім.Өзіңменен кетті барлық,Әлемдегі мейірім.Көтере алмай басымды тік,Өзегімді өрт алды.Жанарымның жасын..

Иә, адамдар! Бұл заңдылық білеміз,"Өмір" дейтін автобусқа мінеміз.Алдымызда аялдама өте көп,Бекетіміз жеткен кезде түсеміз.Пендеміз ғой, түсінеміз..

Алматыға келгендекең даланы тар санап,Қарсы алатын «Саяхат»,қарсы алатын дәу сағат.Алып сағат астында,таныстарын тауып ап,Кең даладан келгендер,таң..

 Көктемсіз гүлдедім...Баяғы сол жылдар не деген ізгі едің,Бір ұлттың тоналған тағдыры!!!...Саған бір көктемді іздедім... Теңіз мұң толқыған..