Кеңдік туралы Өлеңдер ✍️

Көңілің де, керемет кеңдігің де,Бір көрмесем, іздеймін сені күнде.Еркелігің ойнайды жанарыңда,Өткен күнім – үркектеу ерініңде. Сен мұңайтар, жанымды..

Аспан асты кең шығар екеумізге...Кеңістікке жұтылып кетерміз де,Жастығымыз жаһут қой жарқылдаған,Бес-онды күн алданып өтерміз де...Еншісі осы..

Дүние, мен қайтейін кеңдігіңді,Қызығын көре алмасам кемді-күнгі?!Өзімді-өзім іштей мүжімесем,Дәл бұған кінәлаймын енді кімді?!Кемтарға пана болған..

Дүниені кең деу – кеңдіктің емес сияғы,Кеңдікті іздеу – көңілдің тарлық зияны.Екі жақтан көңіл жайылған кездерде,Бір метр жерге қос данышпан сияды.

Түсірген қандай тағдыр, осы күйге,Кетіпті-ау, бар ғұмырым өтіп үйде...Кетпесін жылдарменен бірге сеніп,Ақыным,Жүрегіңнің отын үрле!Əр күнің еске..

Пай, жондарым,АсуымҚыраттарым,Баурайларым,Бұлқынған бұлақтарым,Кең даланың төскейін дүбірлеткенСендерді де сүйемін,Пырақтарым.Көз жеткісіз кеңдікті..

Кім келмеді бұл жерге,кім кетпеді.Тозған арқан секілді ірмектеліп.ұмыт қапты іздері,Кейбірініңөзі қапты тарихқа бір бет болып.Дастарқаны көңіліндей..

Жомарт жүрек, кең пейіл, дархан жаны,Адам талай құрсауды талқандады.Ұға білсе қасіретін қандасының,Өзгесінің түк емес, қалқам бәрі...Ашу-ызаң..

Дүниенің мынау кеңдігін,Көрермін соңғы кешімде.Ұйқыда жатыр өмірім,Өлімді көріп түсінде...Шалынып менің тіліме,Жығылды шаттық, білемін.Мағынасыздық..

Кемелдігі, кеңдігіалыс-жақын ағайынға белгілі,айта алатын ел ішінің аужайынжалғыз ақын мен шығармын ендігі.Туысқанға не керегін,не керек,мен..

Көсемдікке тапшымыз, кеңдікке де,адамдыққа, мәртікке, елдікке де,сөйте тұра дүниені тындырғандайбаса алмаймыз аяқты кергіп неге?Басымызға ой кірмей..