Фариза оңғарсынова шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Баянның бақтарында,шың-құзды шатқалындаерке өскен жас маралмын,шомылып ақ сағымға.Біле алмай шамаңды әлі,бозбала, құлшынасың,тұңғиық..

Мен бір қызық адаммын:қатал тағдыр сілкілеп мың сынаған,құлап-тұрып, сонда да тыншымаған.Жұртқа деген ызадан булыққанда,сені орынсыз азаптап ұрсып..

Сағыныштың, айтшы осы, төзім бе емі,ендеше, анау қайғы не көзіңдегі?Саған бейжай тұрған боп қарай қалсам,жеп қоярдай тұрасың өзің мені?!Одан әрі..

Жүрші, жаным,сапарларға шығайық, құлшынамын.Кең далаға үйренген қайран басым,мынау күңгірт бөлмеде тұншығамын.Қол ұстасып,меніменен ұзақ жол, жорыққа..

Түсіме кірдің тағы да, қарағым!Бермеді маза жаныма азабың.Күдерімді үзіп өмірден,кетсең де жырақ өңімнен,кетпедің бірақ көңілден.Ұмытсам деп-ақ бұл..

ӘріптерАТолқыны өбіп жағаны,Өзен баяу ағады.Айдынында қалықтапАққу жүзіп барады.Білесің бе араны?Жолай көрме жанына –жақындасаң шағады!ӘӘтеш..

Азамат ӨмірғалиғаЖүзі қоңыр болғанмен,аппақ оның жүрегі,күлсе шындап күледі,ал, күрсінсе — түн еді.Шындық пенен әділдік –оның жалғыз..

Адасып келем,дала асып келем елсіздетүн менен ойға қамалып,Жусан иісінен нәр алып.Жұлдыздар көктен қарайды самсап қадалып.Алдымда тұтас көкжиек құшып..

Мен сені жүретінмін мақтан көріп,қызғыш боп, өсек айтқан жаттан қорып.Өзгеше жұрттан бөлек жан дейтінмін,жоқтай бір көлеңкесі таң кейпіңнің.Аңқау да..

Біреулер менің қолымды қысса, жаныма қейдекүліп кеп,қызғанып қалма, жаным, сен:сен үшін ғана құрметтеп мені тұратын шығаржігіттер,қызбалық қылма..

Мен онымен қай кезде көрісемін?Қашан?Қашан?Айтшы сен соны, сенім?Мен қашанғы аңсаумен аласұрып,жүрегімді, миымды таң асырып,тарта берем күтудің мұңды..

Қыз Жібектің соңғы сөзіҚайран дүние, кең едің маған,сен неге бүгін тар болдың?Қасірет шегіп, кешегі мөлдір күлкіме де мензар болдым.Аңсаумен жүрген..

Телефоны құрғырың үндемеді -оятпады мазалап түнде мені.Шырт ұйқыдан тұрғызып сүйіктім кепкетеміз, жүр демеді.Ақ айдынға тоғытып жыр-кемені,желмен..

Көгалды алаң. Сүт сәуле қырды басқан,біз отырмыз жанардан арман ұшып.Еленбейтін бұрынғы жұлдыз, аспан -бәріне таңданысып.Теңесем де өзіңді..

Бұл адамдар шыдап жүр қалай маған?Сырбаздықты әдетте қалайды адам.Шындықты айтар шыдамсыз болмысымнанзардап шегіп жүргендей бар айналам.Өткіншінің..

Дей алмаймын "жиынның жұлдызымын",Қуып жүрген бір жанмын жыр қызығын.Сезім нәзік, ой жүйрік, кейде кекшіл,кейде жарқын қазақтың бір қызымын.Сырт..

Мен тағы да ғашықпын! Мына Құдайжүрсін дей ме ғұмырда мұңы арылмай,сезіну мен сезуден жосаланғанжүрегімді келеді сынап ұдай.Күйіп-жанып, қуанып..

Сай-саладан шаттық пен күлкі ағылып,сыңғыр қағып бұлақтар, қырқа жібіп,"Қыстың сызы қалмаған жазғытұрым"келді міне бізге де гүл тағынып.Жайнады аспан..

Өзіңе өкпелегенім -мұңданып төккен өлеңім;соншалық ашуланғаным -жаныммен ашынғандағы үн;қалғандай құрғап тамағым -тіс жарып тіл қатпағаным;сіміріп..

Қателескен екенмін. Бір-ақ рет.Өкініштен өртен де жыла, жүрек.Әр қадамды мысықша аңдамаппын,айыптаңдар, қайтемін, кінәлі деп.Өкпелеңдер бұлалау..

Күз, саладан,сайларданұмтылып алға өзендер жатыр бұрқанып,өр екпінімен жолсыз жақтарға бұлтарып.Кедергілерді келеке еткендей айбынмен/кездесуге..

Сен менің жанарыма жас тұндырып,өзгеге көңіл кілтін аштың күлігі.Ошаққа отырғызып кетті меніәне бір ұзын бойлы ақсұр жігіт.Мен қалдым шыр айналып қу..

Білмейсің бе, қарағым,менің мінез-құлқымды?Осы күймен қаламын,бола берсін "біртүрлі".Екі өлшеммен шектелем,айыптасын көп пенде -жақсы көрем, жек..

Шырқайын - сазды сырнай досым қайда?!Әндетсем, қыз-бозбала қосылмай ма?!Думанның бозбаласыз қызығы жоқ -өртейін, өртенейін осындайда!Бозбала, қосыл..

Көңілің ауасындай тымық қырдың,бәрін де ұғып тұрдым.Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,жанымда тұнып тұр мұң -сен мені ұмыт, құрбым.Елтіме бар жаныңмен..