Ақындар туралы Өлеңдер ✍️

Жез таңдайлы ақындар,Бал көмейлі бұлбұлдар,Арғымақтар алтын жал,Ақ тамақты сұлулар, –Мекен еткен Сар Тосын,Бабында екен бүгін дəл,Бұл да сауық, салт..

Ешкім де жеткізе алмас теңеп күшін,Дүние-ай!Сен дүбірлі емеспісің!Бəріне де өтетін тебіреніп,Жүрегі ақындардыңЕмес бүтін...Жатса да жыр толқындап..

Ақындарда жасыру жоқ жан сырын,Аялайды шындық деген тақсырын.Құты қашар сонда әңгүдік жаманның,Нұры жанар аты әйгілі жақсының.Қуанышы жүрегіне..

Көше ақындары, Көше ақындары, Арғымақтары даланың,Алшаңдай басып келе жататын тротуарында қаланың.Бiлмейдi оны бүгiнгi мынау тәртiбi жақсы жас..

«Бәрекелді, бәлі!» деумен мақталып, Бала кезден жыр әлемін аттадық... Өмір сүріпАлександр Пушкинше,Александр-падишаға жақпадық.Қиялымда Пушкинменен..

Ақындар құмар бақшаға, әкімдер құмар ақшаға, біреуі жақын құдайға, біреуі жақын патшаға.Ақындар, ойхой, оңбайды, әкімге тиісіп сорлайды, басынан бірі..

Бір ақын революцияны мақтаймын деп атылды, Бір ақын Сталинді даттаймын деп атылды.Бір ақын ұлтымды сақтаймын деп атылды,Бір ақын ұлтсыздықты..

Мен білмеймін момын ба еді, өр ме еді,Нәзік пе еді, алып па еді кеуделі, –Адамзаттың ең алғашқы ақыны,Ең алғашқы жырды жазған жердегі?Әлденеден..

Ақындай мейірімді,Әлемде жан бар ма?Анадай тербетіп,Таңдардан таңдарға,Тәтті үміт жетелер,Арманнан арманға.Жауға да жамандық ойламай,Араша болатын..

Ақындарын туғызар заман ғана,Заманыңды, ақыным, жамандама!Ғаламды да бұзатын, заманды даДию, пері, жын емес, адам ғана.Қандай текті болсаң да, бабаң..

Ақындардың айнасы – жалтылдаған жанарлар,Сенбесеңдер – өмірге ақын болып қараңдар.Қараңдаршы, әнекей, ана көздің сырларын,Сыршыл бол да, қанекей..

Екі ауылдың арасы жақын еді, Дегеннен соң жүгірдік «ақын келді».Топырлаған көп бала топтан оздық, Бір тəуірі «атымыз» тақымда еді.Іші-сырты ақ үйдің..

Халқым тегі асыл шын, Сөзден алған еншіні. Айтыс деген ақынның, Таржол, тайғақ кешуі. Салт-санасы бай елдің, Ардағы қыз, келіні. Айтыс деген əйелдің..

Сағал-сағал Сайырдың қойнауында төбелі,Сауыншылар аулына жол жетелеп келеді.Қожашөптер ақ бөрік есіктерден сығалап,Қарлы мұздақ қасқарып шаңырақтан..

Жүйріктердің басымы,Өлеңнен болар жақыны.Солардан шыққан ақындар,Ақындардың ақыны.Біреудің өтпей ақылы,Біреудің жетпей батылы,Соларды жақтап..

Қиялменен ақындар жүреміз-ау,Ішімізден бәрін де білеміз-ау.Біле тұра бәріне бір түкіріп,Додасына өлеңнің кіреміз-ау.Солай достар,Біздің жәй күнде..

Ару қыздар жайындағы,Аңыздар көп әлi де.Шығыстың шын шайырлары,Шаһар қиған меңiне.Өмiр-жұлдыз таңда сөнер,Өттi қанша арманда ер...Абай ғашық болмаса..

Ақындардың киесi, атпа менi, Сиынатын жырларын жаттап едi.Бiр қауым жұрт бiраз күн мақтап едi,Итердi ме ойланбай отқа менi…Жақсы сөзiн мықты ақын..

Мінездеріңде дауыл бар,Боран бар,От бар,Жауын бар.Әр тілде мейлі жазса да,Ақындар – қандас бауырлар.Күміс де,Жырды алтын де,Жазады олар әр..

Ақындардың байлығы барБағасызСыйласа егер ырзалықпен аласыз.Шақырса ақын көңілімен ақ жарқынОл тілегін қабылдайсыз,Барасыз.Ақындардың байлығы бар..

Неге өледі ақындар тым ертерек,Неге оларды қуады күн ентелеп.Айтып айтпай қайтеміз,Қысқа өміргеБала құсап кетті оларБір еркелеп.Өлеңменен қуантып..

Бұл ақындараспандағы жұлдыздар,тұрады олар,бір жаққа ауып кетпейдібіреулердіңқолы оған жетпесе,біреулердіңақылы оған жетпейді.Тұрып сонаужоғары да..

Сыздамаңдар, ақындардың жүрегі, қызба да аңғал ақындардың жүрегі, Бұл дүниенің тауқыметі аздай-ак, қызда нең бар, ақындардың жүрегі.Өртенбеңдер..

Андрей Белый:«Кюри тəжірибесінде бұл əлем,Атом бомбасы болып жарылды» – деп,1921 жылы жазған.АвторӨлдің бе, өрттей лаулап зарлап болып,Ескертіп..

Бұл күйіммен мені бір күн жыр ұрар,Бұл күйімен ақын бір күн құтырар.Дауыл атқан ішкі жаным әлемін,Сірә да жан табылар ма ұғынар?Оны айтасың, ұға..