Қасым аманжолов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жұлып жеп жер мен көкті от тұмсығы,Долының ұстағанда қояншығы.Қанатын ақша бұлттар қанға малып,Өртеніп күп- күрең боп таудың шыңы.Сырылдап қос өкпесі..

Мен кеттім , сол кеткеннен кеттім ұзақ ,Базарға келіп түстім қанды қасап.Бір долы от ауызды ,темір тістіҚыршып жас өмірлерді жатты асып.Душар боп сол..

Есімде жөнелгенім қанды жолға:Туған жер қимағандай мені сонда.Жалтақтап, жалпақ дала , қарай бердің,Жүгіріп , еріп зорға эшелонға.Сықылды сынып..

«Менің бір бар еді ерке тентек ұлым,Өлі ме, тірі ме екен сол құлыным?»Дейтіндей болдың ғой сен, туған елім,Жоғалдым зым- зия боп, шықпай үнім.Арада..

«Құбылып жалт – жұлт бұп- бұйра жоны,Суылдап сырғып , аңқыолап лебі.Терең ой , алуан хикая толыАрнаға сыймай кең көкірегі.Алыстан тартып дүние..

Өзге емес , өзім айтам өз жайымда,Жүрегім жалын атқан сөз дайында.Тереңде тұнып жатқан дауыл күйді,Тербетіп, тулатып бір қозғайын да...Аманжол ..

Жасып қайғы ойлама,Тасып тойды тойлама,Осы екен өмір жолы.Жасың қырықтан асты,Жастық қайырылмас-ты,Шырағым, ойла соны.Денің де сау емес қой,Болма..

Тыңдаңыздар,Артқы іні, алғы аға,Жеңгейлерден, жырым, бүгін ал баға.Арналады жүрегімнің бұл күйі,Мқанова Сәбитовна Жаннаға.Кіп-кішкене балапаны..

Сыйса егер өмір сыры бір жаныңа,Ой таста ол жағың мен бұл жағыңа.Аумағын алақанда еркін ойнат,Көнбесің сонда тағдыр қылжаңына.Жерде тудың қадірін сен..

Түседі еске жалаң аяқ күндерім,Ақ сүйекті ала қашқан түндерім,Сол қашқаннан мол қашыпты балалық,Қайдант екенін көптен бері-ақ білмедім,Қуар едім осы..

Ай, балбөбек, балбөбек, балдайсың,Атқаң жазғы арайлы таңдайсың.Күлгеніңде көктемгі күндейсің,Күн нұрымен құлпырып гүлдейсің.Бақыттысың..

Біреуге достық жасасам,Қастық боп қайтат өзіме.Жүрегімді ұқпай етед шам,Еркіндеу айтқан сөзіме.Дүниеде досты көп көрдім,Бәріне сендім..

Отырам кейде құрысып,Бойымда бір жүк жатқандай.Өтеді уақытым жылысып,Өз міндетін атқармай...Кетемін кенет сілкініп,Іздегенім тапқандай.Манадан бері..

Қуанышқа, бақытқаҚұшағыңды еркін жай.Біздің ұлы уақыттаҚуана біл баладай.Еңсе көтер, еңбек ет,Жеттік сонда табысқа.Құлашыңды кең сермеп,Серпіле түс..

Жас дәурен-гүл жазира, қайран жазым,Тыңдаған ерке сұлу айтқан назын.Әсерлі ән, көк нөсер күй, сал домбыра,Жігіттің тебірентсің өнерпазын.Жас..

Әпкесі биыл жетеді,Бөпесі шықты екіге.Екеуі тату соншама,Қай уақытта болса да.Бөпеге беріп қуыршағын,Қолға алып сука шап-шағын.Өпкесі оқып жүр..

Артқа тастап алтыны,Жанна жетті жетіге.Жазды бастап «А», «Б»-ны,Берді қосып екіге.Нажағайдай жалт беріп,Жарқылдайды жанары.Санасына тап келіпӘрбір..

ІЖеті жасар баласынЖетпісте шал жетектеп,Келе жатыр көшеде,«Қайда әлгі мектеп» депЖетпіс келет сүрініп,Жеті келет жүгіріп.ІІ- Балам, балам, жақсы..

ІӘлди, әлди! Әлпешім,Ұйықта деймін,- ұйықтайсың.«Мә-Мә» берсем қайтесің,Ұйықта десем,-ұқпайсың.Жоқсын бүгін көз ілген,Көп ісімнен бөгедің.Жаудыраған..

Аяулы, адал ақ ниетМенде де біраз бар шығар.Адамға біткен қасиетСыздаса балтыр-хал сұрар.Арымменен жаздым бұл хатты,Жанымдай жазған жетпекші.Сізге..

Жаз дижарлы жас ана,Жаныңды тос әр күйге.Жасара түс, жасара,Бөбегіңді әлдиле.Қыз жырлайды бақытын,Төгілтіп шаш арқаға.Ойлап өткен уақытынКүрсінеді..

Күйім тасып барады, күйім тасып,Ойнақтайды он саусақ перне басып.Дүниеге қараймын отты көзбен,Терезесін жанымның айқара ашып.Құйқылжыған бір күйдің..

Сарғая күтіп көктемдіСап –сары боп су ақты...Шынтаққа алып сексенді,Жағада жалғыз шал жатты.Су сарғайды ылайлы,Шал қарғайды құдайды.Көктем келді..

Қашанғы қайсар қария,Қам көңіл жалғыз қара ағаш!Жағасында дарияҚыстай тұрдың жалаңаш.Жасартып сені келді жаз,Бұтағыңда бұлбұл құс.Қолында нәзік..

Нар тәуекел! Құлаш ұрдым қиынға,Қайрат шіркін алып шықса қиын ба!Бұл сапарда сүрініп те қалармын,Сонда, досым, мені айыпқа бұйырма!Жығылам деп жүре..